жыць,—а ты ж ні клаў. Ніхай толька зьмеціць, айдзе што плоха ляжыць, толька тады й відзіў, худзь ба што там було. Пупадзець, што дренна ляжыць, — мігым пытхваціць. Табе нада адно: каб што-небудь блізка ліжала. Німа— значыць плоха ліжала. Верна, дренна ліжалі твае вязёнкі, дяперя ішчы ветра ў полі. Блудлівая аўца, абраж. Легкадумны, валацуга, бадзяга. Пашлі блудлівыю аўцу, ён ны быльшаку заблудзіцца. Там з зывязынымі вычамі да рогу найдзіш, а блудлівыю аўцу нада зу рукаў весьць. Бог абідзеў, часам іран. Пра нешчаслівага, калеку; npa няўдачу. Абідзіў бог зраньня, будзіць гурюваць ды зьмірьканьня. Якей жа цябе, к чорту, бог абідзіў, кылі ты зы сваю дурную гылаву карствыіш. Ой, як жа цябе бог абідзіў, наверна, пымішаў яшчэ адну ношку сена ўкрасць. Богам абіджаный, часам іран. Нешчаслівы, скалечаны. Васіль i так богым абіджыный, а тут яшчэ суседзі нываліліся, нідырма гаворюць: ны каго бог, ны таго й людзі. Канешня ж абіджыный богым, c такім калествым жызьню пражыць. Такей ты ўжо богьш абіджыный, што пряма самый нішчасьлівый ва ўсім сьвеці. Бог дасць. Пра магчымасць удачы, шчаслівага зыходу. Бог дасьць буду ў вашых крыях, дык я зыскачу хуць ны мінутычку, пыгляджу, як вы акыпашыліся. Мыя карова пасьледнія дні дынашыіць, бог дасьць чарка мылыка ікая будзіць. На-ка во маёю масьцю прікладзі, бог дасьць скарей зажывець. Бог знаець (ведаець). Пра немагчымасць прадбачыць. Бог знаіць, ці пріедзіць ён сяньня, ці можа зыначуіць у Дуччычых. Бог ведыіць, як ім тама прідзіцца у тым cyдзе, худзь ба ж хырашо рызыбраліся. Бог знаець (ведаець) калі. Невядома калі, вельмі даўно. Бог знаіць калі яны тамыцька заселі — сідзяць, розбырышы п'юць. Ты ўжо ў нас быў бог ведыіць калі. Паехылі бог ведыіць калі, a ўсё німа i німа. Бог знаець (ведаець) сколька. Невядома колькі, вельмі многа. Явіўся Марка, у восьпі, восьпі быў, адылжаў грошы пыд расьпіску,— у яго грошы було бог знаіць сколька. Яшчэ ны станцыі прідзіцца пысядзець бог знаіць 5. Г. Ф. Юрчанка
Дадатковыя словы
аўцў, бўдзіць, заблў, зыначўіць, зыскачў, мінўтычку, пыгляджў, пюць
0 👁