І коціцца і валіцца. Устойлівыя словазлучэнні ў гаворцы Мсціслаўшчыны (1972). Г. Ф. Юрчанка

Пралузнуцца (прулузнуцца) -н-ецца; зак. Вырасці, паказацца (пра плады). Ужо ŭ гурочкі прулузнуліся, i сылат ішчэ ёсьць. Прасол м. Расол. На-ка пакушый, якей прасол смашный. Пратрубіць (прутрубіць) -бл-ю, -б-іш; зак. 1. Пратрубіць. 2. перан. неадабр. Растраціць, змарнатравіць. Прыбудушчый (прібудушчый) прым. Будучы, надыходзячы. Ны прібудушчыя лета ні я буду, што ў Мінск зьежджу. Прынародня (прінародня) прысл. У прысутнасці іншых, адкрыта, ня тоячыся. Прыпутаць (пріпутыдь) -ы-ю, -ы-іш; зак. 1. Спутаць спехам. Пріпутыў пывадкомt ён слабінькій i пырваўся. 2. Злавіць, заспець. Прыстаўкі (прістыўкі) мн. неадабр. Вычваранне, прыстаўленне. Я тваіх прістывык доўга цярьпець ня буду. Прышлі (прішлі) прысл. Лепш, зручней. Вам ба пргшлі новыю хату ныпытаць. Пупёлашкі (пупёлышкі) мн. Маленькія, недаразвітыя плады; завязь. Ну гуркі сёліта ня год, пупёлышкі кoŭайдзе ліжаць na нохцю. Путній прым. Здольны, дзелавы. Каб жа путній чылавек быў, ато ж ніпуцьцё пасьледнія. Путніна м. i ж. неадабр. Балаўнік. Ох, путніна, німа ны цябе піряломы. Путніца м. i ж. неадабр. Балаўнік. Пуццё (пуцьцё), неадабр. 1. н. Толк, лад. 2. м. i ж. Балаўнік. I мыя такоя пуцьцё, як твой. Пялетаваць (пялетывыць) -ывы-ю i -ы-ю, -ывы-іш i -ы-іш; незак. Есці з апетытам, прагна. Ныработыіцца, дых пялетыіць толька пыдывай. Равануць (рівануць) -н-у, -н-еш; зак. 1. Раўнуць. Уродзі у тым баку ріванула, схадзі-ка пыглядзі лі копык. 2. перан. Заплакаць. Раздрахцець (рыздряхцець) -е-ю, -ечш i -ц-іш; зак. неадабр. Растаўсцець, растлусцець