Спрашывыіш, хто ён?— загвыздка ў калёсы. Hi ў аглоблі, ні ў атосы, толька загвыздка ў калёсы. Заграбаць жар чужымі рукамі, ыеадабр. Рабіць пры пасрэдніцтве іншых. Ныравілыся б табе зыгрібаць жар чужымі рукамі. Зак. Загрэсць жар чужымі рукамі. Загрёб жар чужымі рукамі i рад, Непаўн. Пазаграбаць жар чужымі рукамі. Тады Платон пызыгрібаў жар чужымі рукамі, i вот жа, скажы ты, тыланіла неік увесь век. Працягл.-фінальн. Назаграбаць (дазаграбаць) жар чужымі рукамі. Нызыгрібаіць жар чужымі рукамі, мінецда тыкая лавычка. Дызыгрібаў жар чужымі рукамі, скычарёжыўся ўвесь, саўсім бізь дзьвіжэнія. За гробам. Пасля смерці. Мы ўжо с табою толька, верна, за гробым устрецімся. Што за гробым, мяне ні іньцірісуіць, тут нада пажыць. Задаваць тон. Быць завадатарам у справах. Рузухабістый хлопіц, вы ўсякім дзелі зыдаець тон. Зак. Задаць тон. Тут нада чылавек з гылавою, каб тон мог зыдаць, а ты што, будзіш рот разінуўшы глядзець. Непаун. Пазадаваць тон. А што ж, Іван пызыдываў тон, самый первый хлопіц быў. Законч. Адзадаваць тон. Пятрок скора адззыдаець тон, i чутна яго ня будзіць. Працягл.-фінальн. Назадаваць тон. Нызыдывалі ўжо твае зічычані тон, каму там було зыдываць. Задаваць храпавіцкага, жарт. Спаць з асалодай. Крепка зыдаець хрыпавіцкага, хуць c пушкі над ім стріляй — ні пачуіць. Зак. Задаць храпавіцкага. A вун пойдзіць, зыдасьць хрыпавіцкыга, што яму атходзіць. За два (тры) шагі. Вельмі блізка. Ён прыляцеў лі мяне зы два шагі. Я ўчора зы два шап ад гібілі быў. За трі шагі стыяў лі цябе i ня ўвідзіў. За двумя зайцамі гнацца. Адначасова брацца за розныя справы. Тут ён зу двумя зайцымі гоніцца i прыгыдаіць. Hi нада було зу двумя зайцымі гнацца. Зак. За двумя зайцамі пагнацца. Зу двумя зайцымі пыгналіся i ні прыдзіржалі ні пацьцёлка, ні авец. Зу двумя зайцымі пагонісься — ні аднаго ня зловіш. Задзіраць нос, неадабр. Ганарыцца, зазнавацца, важнічаць. I Пынаська пычаў зыдзіраць нос у новых лыпцях. Hi зыдзірай нос, ні зыдзірай, нешчыга.Зак. Задраць