І коціцца і валіцца. Устойлівыя словазлучэнні ў гаворцы Мсціслаўшчыны (1972). Г. Ф. Юрчанка

 ◀  / 289  ▶ 
жызьні, болыпы ня ўздумыюдь лезьць. Зловюць—дадуць жысьці, тады пыхахочыця. Даваць загуну. Ганьбіць, указваць на недахоп. Нечыга дываць загуну другім, кылі свае мурзатыя. Іна дзеўка з норывым, усім даець загуну. Зак. Даць загуну. Што ж ты дыла загуну куме, як жа вы цяперя за стол разым сядзіця. Узмацн. Падаваць загуну. Усім пыдывала загуну, адна йна хырыша. Працягл.-фінальн. Надаваць загуну. Такей быў хлопіц ладный, ну ніхай— ныдаець загуну, што ніхто й глянуць ні захочыць. Даваць (задаваць) драла (дзёру, цягу, ходу, лататы). Кідацца наўцёкі. Бувала, як увідзіць толька Напрея, i даець драла. Ну й дывалі ж мы дзёру с Пынасывыга саду! Ці даеш ты цяперіцька цягу ат Восіпа, як раншы? Дывай ходу, пакуля ні пупала, вун бацька с пугыю некыга пичыць. Ніхай толька голые мой пачуюць, даюць лытаты. Чаго йта ты адзь дзядзькі зыдаеш драла? Зыдывай дзёру, пакуля ні зашчучылі, вот-вот тут будуць. Падойдуць к саду i дражнюцца: січас палезім,— тэй бягщь с палкыю: пыўбіваю, а яны зыдаюць цягу хто куды. Прідзіцца табе зыдываць ходу ат'етуля. Зыдывай лытаты зы аборык i прісядзь там: яны сюда бігаць. Зак. Даць (задаць) драла (дзёру, цягу, ходу, лататы). Даў драла, толька пыл узьвіўся с-пад ног. Згледзілі, што ты ідзеш, i далі абоя дзёру. Далі цягу, толька тую мінуту i відзілі іх тута. Снычала храбріўся: я нікога ні баюся, а тады даў ходу. I ты б даў лытаты, каб знаў, што цябе жджэць. Во зыдалі драла, чуюць што дыбра ждаць ні нада. Толька я пыкызаўся адзін, яны ўтраіх зыдалі дзёру. Айдзе яго дыгнаць, зыдаў цягу — ны кані ні справісься. Цягу зыдасьць, знаіць, што тут харошыга ні пріжджэш. Hi хыця зыдасі ходу, есьлі путым пахніць. Увідзіш ты етых хрыбряцоў, тую ж мінуту зыдадуць лытаты. А чаго ж тэя мурзацікі зыдалі лытаты, што яны чуюць зы сабою. Даваць (задаваць) перцу, звыч. жарт. Строга ўшчуваць, лаяцъ. Ты дывала перцу, яны цябе дужа быяцца. Зыдаю перцу сваім, а што зь імі інычы зьдзелыіш. Зак. Даць (задаць) перцу. Ох, даў перцу, дык даў! Ну, зыдам я ім перцу, будуць ляцець с саду, што зямлі пыц сабою ні пачуюць. Турык, неміц i пыляк тынцывалі кыркывяк, турык немцу зыдаў перцу, неміц турку сыдраў шкурку
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

атетуля, дўць, загўну, зашчўчылі, зыдадўць, пакўля, пачўюць, пўгыю, пўтым, тўрку, тўрык, тўта, шкўрку, ўздўмыюдь
0 👁
 ◀  / 289  ▶