іна грыша медныга ня стоідь. Выкінь ты свае шчыпці, яны грыша ломыныга ня стоюць. Тоя тряхольля грыша медныга ня стоіла, а ты зы яго быталію ўзьнімаші. А што там було добрыя, там нічога грыша ломыныга ня стоіла. Гробіць сябе. Падрываць сваё здароўе. Нашто ёй гробідь сябе, разьві ета жызьня, кінула б i пышла. Мы там ні работылі, a гробілі сябе. Зак. Угробіць сябе. I мокрыя, i халодныя, ды кажный дзень i пашлі, i пашлі, так i ўгробілі сябе. Узмацн. Пагробіць (паўгробіць) сябе. Пагробілі сябе гарелкыю, пілі ж бяс просыпу. Ці вы паўгробіць сябе хочыця, ді што, нада ж i аддыхадь троху. Законч. Дагробіць сябе. I так хырлііш, а ня будзіш слухыць — дагробіш сябе. Грош цана [у базарный дзень]'. Пра малакаштоўнае. Грош дына тваім слывам. Во зьдзелыў граблі, ім грош дына, дый то ні кажный купіць. Грош цына такому чылавеку, за месіц прап'ець усё. Грош цына ў бызарный дзень твайму рукадзелію. Грош цына яго абішчаніім, i то ў бызарный дзень. Грошы куры не клююць, цяп., np. Пра нязмернае багацце. А што яму біспакоіцца, у яго грошы куры ні клююдь. Чаго ім пра што було тужыдь, кылі ў іх грошы куры ні клювалі. Зак. Грошы куры не паклююць. Калі ні пріедзідь, усё хвалідца: «У мяне, мол, грошы куры ні пуклююць». Груба гавара. Выказваючыся просталінейна. Груба гывыря, пашоў ён к чорту. Hi чылавек ён, а, груба гывыря, нячыстыя сіла. Грудзь калясом, гумар. Бадзёра. Відзіш, як Ягор дзяржыцда: грудзь кылясом i шапка на вуху. Грыбы закапыліваць, груб. Крыўдзіцца, прымаючы неприступны i злосны выгляд. Чаго ён грібы зыкапылівыіць, надуўся, што клоп. Зак. Грыбы закапыліць. Як зыкапыліў грібы,— ні так, ні па ём скызалі. Множн. Грыбы пазакапыліць (пазакапыліваць). Ніхто ім нічога там ні скызаў, а яны — фу! — грібы пызыкапылілі,— уродзьдзя такоя. A ні чыпай, толька грібы пызыкапыліюць. Працягл.-фінальн. Грыбы назакапыліваць (дазакапылівадь). У мяне скора грібы нызыкапыліідь, я дужа
Дадатковыя словы
вўху, грўба, кўпіць, кўры, надўўся, прапець
0 👁