І коціцца і валіцца. Устойлівыя словазлучэнні ў гаворцы Мсціслаўшчыны (1972). Г. Ф. Юрчанка

кую заклапочанасць. Чаго ж яшчэ табе гылыва ськіпаіцца, што цябе так біспакоіць? Сядзіць іна, гарюіць, лумаіцца ў яе гылыва, i нічога ня можыць прідумыць. Рыськяплііцца гылыва, куды цяперя етых малых пріпучаць. A раськеплівыіцца гылыва, а што ж ты думыў — хахынькі табе удавою астацца. Hi знаю, ці выхыджу я што зь естымі дукументымі, аж гылыва рызламывыіцца. Гылыва ськіпалыся, як ім було дыбрацца. Што ў цябе гылыва лумалыся, тут жа ўсё прасьцей простыга. Знаіш, сколька ўремя у мяне гылыва раськеплівылыся, я ж ні знала, што дзелыць. А думыіш у мяне гылыва ні рызламывылыся? Тут ні так усё проста, тут гылыва будзіць ськіпацца, як што зьдзелыць. Будзіць у іх гылыва лумацца, у гультаёў еткіх. Можыш пупасьць у такоя пылажэнія, што гылыва будзіць раськеплівыцца, а выхыду ня ўвідзіш. Зак. Галава раскяпілася (разламалася, разламілася, паскіпалася, паламалася), пр., буд. Рыськяшлыся ў яе гылыва, ці ехыць, ці ня ехыць. Кызаў, што пряма гылыва рузлумалыся, што ў іх там такоя. Рызламілыся мыя гылыва, куды яшчэ іціць i ў каго спрашывыць. Ехыць, ня ехыць — гылыва пыськіпалыся. Гылыва пулумалыся, айдзе тэя мушчьшы маглі задзержыцца. Гылыва раськепіцца, пакуля што прідумыіш. Гылыва разломіцца, i нічога путнога ня будзіць. Чаго ў цябе так ужо гылыва пыськіпаіцца, прідумыіш жа што-небудзь. Ну, галовы можа i ні пулумаюцца, а толька прімудріць нешта нада. Множн. Голавы (галовы) параскяпліваліся (параскепліваліся, паразлаіяаліся, паразламіліся), пр., буд. Тут голывы пырыськяплівыліся, думый, айдзе яны, а яны гарелкі ныбралі i пац стог. Галовы пурузлумаліся, мы ужо ні зналі, што й думыць. Чаго б ужо у вас так галовы пырызламіліся? Цэлы будуць, ні пыраськеплівыюцца вашы голывы. Папробуй тут што прідумый, голывы пурузлумаюцца. Там знаіш, сколька чаго нада ныпярёд відзіць,— галовы пыразломюцца. Гл. Г а л а в а ра з у р а е ц ц а. Галава трашчыць, цяп., пр., буд. Пра вялікую заклапочанасць. Гылыва тряшчыць, як я тут пірізімую адна. Гылыва ўжо ў яго тряшчэла, тряшчэла, i так ён, i етык прікідывыў. Гылыва ні раз ішчэ будзіць тряшчэць, як вывірнуцца i як што прідбаць. Зак. Галава затрашчэла, пр., буд. Кызаў, што й гылыва зытряшчэла, ды нічога ні прідумыў. Кіруваць такім хызяйствым — дык ладна гылыва зытряшчыць. Множн. Голавы (галовы) пазатрашчэ