Зыхвацілі усіх разым i збутурілі ў балд т а, — ніхай пыстыяць жарою ў вадзё. ЗВУЧАНИЕ (звучаньня) н. асудж. Прывучванне, прывучанне. Звучаньня ні разу ні пріводзіць к дабру. ЗВУЧАЦЦА, -а-іцца; незак. асудж. Прывучацца (да чаго-н. дрэннага). Hi дывай цялёнку пальца, ніхай ні звучаіцца. r ЗВУЧАЦЬ, -а-ю, -а-іш; незак. асудж. Прывучаць, патвараць. Звучьілі дзіцёнка ny руках; паложыш — дык у сьлёзы. ЗВУЧЫВАННЕ (звучывыньня) н. асудж. Гл. звучание. ЗВУЧЫВАЦЦА (звучывыцца), -вы-іцца; незак. асудж. Гл. звучацца. Ня звучывыйся мне пальцы ў рот усаджывыць. ЗВУЧЫВАЦЬ (звучывыць), -вы-ю,, -вы-іш; незак. асудж. Гл. звучаць. А наштб булб звучывыцъ к канхвётым ды к пряньнікым. ЗВУЧЫЦЦА, -ы-цца; зак. асудж. Прывучыцца, спатварыдца. Звучылыся ты, дзёўка, ны бацькывый шыі ёзьдзіць. ЗВУЧЫЦЬ, -ч-ў, -ч-ыш; зак. асудж. Прывучыць, спатварыць. Звучылі пырасят: лінуць ды лінуць—дык цяпёря біз мылыка ні к карыту. ЗГАМЖОНЫЙ дзеепрым. Забруджаны, змяты, страпаны. Пальто згамжона, што ў рукі ні ўзяць. ЗГАМЗЩЬ, -ж-ў, -з-іш; зак. Гл. збузаніць. Hi ныдзівайця новых касьцюмыў, згымзіцё па
Дадатковыя словы
дабрў, звўчы, звўчыванне, звўчывацца, звўчываць, звўчывыньня, звўчывыцца, звўчывыць, згамжбна, лінўць, лінўць—дык, палбжыш, прівб, рўкі
4 👁