ХИРЛЁЦЬ (хырліць і хырлець), -і-ю i -е-ю, -і-іш i -ё-іш; незак. Гл. чатніць. Хырлііць i хырлііць другёй год, i німа пыйраўлёньня. ХБІРЛЯ м. i ж. Счахлы, змарнелы; заня- v палы. Хырля-хь'ірля, a апстрбіўся нічдга сабё. i r y ' Ц ЦАНДАЛІНА (цындаліна) ж. Гл. цандаль. Адну цындаліну найшоў, а другая як згарёла. ЦАНДАЛЬ (цындаль) ж. Сандаля. Куп'іў цындалі на лёта. ЦАНДАЛЯ (цындаля) ж. Гл. цандаль. Адну цындалю пачшыў, а другую ня ўсьпеў. Памянш. цындалька. ЦАПОК м. Невялікая палачка ў кроснах, пры дапамозе яе ўтрымліваецца палатно ў пазу навоя; невялікая тонкая палачка наогул. Цапкі, тжыцца, дрыбіза, а бязь іх пылытна ні накруціш. t ЦАПЯЛЬНІК (цыпяльнік) м. Дзяржанне ў цэпе. Пысад скарёй усягд пірявёрніш цыпільніком. ЦАПЯЛЬНІШЧА (цыпяльншіча) н. Гл. цапяльнік. Высік арёшын, роўнінькія-рбунінькія, хардшыя будуць цыпяльншмы. Памянш. цып я ль ні шчыка. ЦАПЯЛЬНО (цыпяльно) н. Гл. цапяльнік. Іду ну гумно, еіджу —снапы вяжыць зы стажком, дык я яго цыпільном пы хрібціні. ЦАЎЁ н. Дзяржанне. Набіў матыку ны : цаўе з лупаткі. Памянш. цавёйца
Дадатковыя словы
аднў, бўдуць, крўціш, купіў, роўнінькія-рбўнінькія, хйрлёць, хьірля, ідў
8 👁