Дыялектны слоўнік. З гаворак Мсціслаўшчыны (1966). Г. Ф. Юрчанка

 ◀  / 228  ▶ 
УРбДНіЧАЦЬ (уроднічыць), -ы-ю, -ы-іш; незак. Гл. уродаваць. Уроднічыў ба, ды нёкылі рыспыріджацца. УРОІЦЦА, -о-іцца; зак. Здацца, прыйсці ў галаву. Д/с урділыся яму жаніцца, як прістаў,— рады німа. УСАДЗЬБА ж. Прысядзібны ўчастак. У нас усадзьбы па трщцыць сотык. Памянш. у с а дзібка. Усадзібку успыхаў i зразу засёіў. УСЁДНО прысл. Усё роўна, усё адно. Лайся ні лайся—ус'ёднд жанюсь, ці я хужы другіх, ці што. УСКРУЦІЦЦА, -ч -ўся, -ц-ісься; зак. 1. Haкруціцца. 2- неадабр. Прачнуцца. Ускруціліся ні сьвет ні зыря i пашлі гылыгалёць. УСКРУЧАНЫЙ ('ускручыный) дзеепрым. Накручены. Ускручына пуўсувойчыка ны навби. УСКРУЧЫВАЦЦА (ускручывыцца), -(вы)юся, -(вы)ісься; незак. 1. Накручвацца. 2. неадабр. Прачынацца; уставаць. Біда з малым: ускручыіцца пысярёд ночы i пішчыць. УСКРЗСЦА (ускрёсца), ускрябуся, ускрябесься; зак. Ускрзоціся, узлезді. Бязь лёсьвіцы, бізь нічога ускрёбся на крышу. УСПАРЫВАЦЦА (успарівыцца i успарывыцца), -(вы)юся, -(вы)ісься; незак. 1. Успорвацца. 2. Прачынацца, уставаць. Я дзёўкыю ўспарывылыея, яшчі жаўрынкі ні турлычуць. УСПАРЫВАЦЬ (успарівыць і успарывыць), -(вы)ю, -(вы)іш; незак. 1. Успорваць. 2. Будзіць. Ринінька успарію хлдпцыў, ніхай пырабдтыюць ды заўтріка
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

діс, навбй, нбчы, нічбга, рйнінька, сбтык, урбднічыў, ускрзбціся, ускрябўся, ускрўчы, ускрўчывацца, ускрўчывыцца, ускрўчына, ускрўчыный, усёднд, хўжы, ямў
4 👁
 ◀  / 228  ▶