Кемлівасць. Бы ўсякыя дзёла нада рыстаропу прікласьць. РАСТОРКАЦЦА (расторкыцца), -ы-іцца; зак. Зал.-бессуб'ект. ад расторкаць. Нёік жа pacтдркылыся уся проса, самой ня будзіць чагб пасе іць вяснбю. РАСТОРКАЦЬ (расторкыць), -ы-ю, -ы-іш; зак. 1. Расторкаць. 2. неадабр. Раздаць пакрыху. За зіму расторкыла гурковыя семя, a вяснбю хвацілыся сёіць гряды—пызычаць нада ў людзёй, РАСТРАПАЦЬ (рыстріпаць), -пл-ю, -п-іш i -пл-іш; зак. 1. Растрапаць. 2. Панесці, паімчаць, б'ючы нагамі ў перадок; разнесці (пра каня). Запрёг мыладую жарёбку,—рьістріпала з гары, i аглоблі ну кусочкі, i трыйня пыпылам. РАСТУРКАЦЬ (растуркыць), -ы-ю, -ы-іш; зак. Разбудзіць, раскатурхаць. Я/с зываліцца на сёна—ні растуркыіш. РАСХЛЯЫЦЦА (рысхлябіцца), -бл-юся, -б-ісься; зак. 1. Парасчыняцца. Чагб ў цябё ўсе войны рысхлябіліся? 2. Расхрыстацца. РАСХЛЯБІЦЬ (рысхлябіць), -бл-ю, -б-іш; зак. 1. Парасчыняць. Рысхлябіў i вокны, i дзьвёрі, i сам нёкуды пашбу. 2* Расхрыстаць. Рысхлябіў каўнёрь i ходзіць. РАДІІАБУЦЕЦЦА (pyшшубуцёцца), -ч-ўся, -ц-ісься; зак. Падняць шум, расхадзіцца. Рушшубуціцца — тады слова упёрік ні кажы. РАСШМБІГАЦЬ (рашшмыгыць), -ы-ю, -ы-іш; зак. Гл. расторкаць 2. Што ў цябё. зы прівычка—рашшмыгыіць, а тады ходзіць i пыбіраіцца. РАСШУЛУДЗІЦЦА (рушшулудзіцца), -дж-ўся; -дз-ісься; зак. Пачаць выхваляцца; куражыцца. У чарку нюхнуў i рушшулудзіўся
Дадатковыя словы
аглбблі, бессубект, бючы, бўдзіць, вбкны, гуркбвыя, кусбчкі, мыладўю, нюхнўў, пашбў, растўркаць, растўркыць, растўркыіш, рыстарбпу, хбдзіць, яіс
3 👁