паўся чылавёк, я ж ягд i знаць ні знаю, i первый раз у воны віджу. ПРЫСТАіВАЦЬ (прістаівыць), -ы-ю, -ы-іш; незак. Спыняцца на кароткі час. Кажын раз, як ідуць ці зь вічарінкі, ці аткуль яшчэ, усігда прістиівыюць лі яё двыри. ПРЫСТОІЦЬ (прістоіць), -6-ю, -о-іш; зак. Спыніцца ненадоўга, пастаяць. /Cажыцца, прістбіла адну сікундычку, a ўжо ŭ сднца зайшлд. ПРЫСТРАЦЬ (прістряць), прістряну, прістряніш; зак, i. Прысохнуць, прыстаць. 2. перан. Прыстаць, прычапіцца. ГІрістряў i прістряў: пдидзім пыабёдыім разым. ПРБІТНА (прітна) прысл. Уседліва, старанна. Пысядзёла mpi дні прітна—j пасьцілкі гатдвы. ПУГНУЦЬ, -н -ў, -н-ёш; зак. 1. Спалохаць, адагнаць. 2. перан. Распусціць, змарнаваць, збыць. Ema ж нада, столька грошы пугнуў. Пугнулі баню пасьці зыдарым. ПУЛЬГА ж. Пурга, завіруха. Тыкая пульга узьнілася, што ŭ ні знаю, як ты дбидзіш. ПУРГАННЕ (пургыньня) н. груб. Абжорства. Во пургыньнЯ—хут ты ягб вёдрымі кармі. ПУРГАЦЦА (пургыцца), -ы-іцца; незак. груб. Зал.-бессуб'ект, ад пургаць. Пургыіцца яму як ні ў сваё. ПУРГАЦЬ (пургыць), -ы-ю, -ы-іш; незак. груб. Жраць. Ны работу ня дужа, a пургыць только пыдывай. ПУРХАННЕ (пурхыньня) н. Буркатня; лаянь ка, Дужа твое пурхыньня нёхта слухыіць
Дадатковыя словы
аднў, аткўль, бессубект, дбйдзіш, двырй, дўжа, пдйдзім, прістйівыюць, пугнўлі, пугнўў, пўльга, пўрганне, пўргацца, пўргыньня, пўргыньня—хут, пўргыцца, пўргыць, пўргыіцца, пўрханне, пўрхыньня, слўхыіць, стблька, сікўндычку, ямў, іcажыцца, ідўць
3 👁