ны, i пальто, разьві ж нілізя булд акуратній прайцщь. ПАБОЙКі толькі мн. Пабітыя жывёлай або птушкай пасевы. Пабдикі скасілі i зразу на воз. Памянш. пабоічкі. ПАБРБІНДАЦЬ (пабрындыць), -ы-ю, -ы-іш; зак. Пабадзяцца, пашвэндацца. Пабрындыў зь вёчыра пы дзярёўні i зываліўся спаць. ПАБРБІНКАНЫЙ (пабрынкыный) дзеепрым. Скошаны, пакошаны абы-як, збольшага. Трошку пабрынкына, т ут дужа касіць нёчыга. ПАБРБІНКАЦЬ (пабрынкьщь), -ы-ю, -ы-іш; зак. 1. Пабрынкаць. 2. перан. Пакасідь, скасіць (рэдкую траву ці абы-як, збольшага). Нёхта пабрынкыў як матыкыю. ПАГНАіВАЦЬ (пыгнаівыць) i ПАГНОІВАЦЬ (пагноівыць), -ы-ю, -ы-іш; незак. Гл. спагнаіваць. Айдзё поля пыгнаівылі, зразу відна na ўсхддых. ПАГНАЩЬ(пыгнащь),-а-ю, -а-йіі; зак. 1. Пагнаіць, згнаіць. 2. Гл. спагноіць. Лётыся гною убухылі дык убухылі, a сёліта тдлька трошку пыгнаілі — мндга нільзя: пыляжыць усё, што ні пасёіш. ПАГНАЦЬ (пыгнаць), пыганю, пагоніш; зак. 1. Пагнаць. 2. перан. асудж. Пачаць лаянку; лаяць, бэсціць. Hi за што ні npa што пыгнала лухту ніпытсіваныю, мох з балота. ПАГНОЕНЫЙ (пагнбіный) дзеепрым. 1. Пагноены, згноены. 2. Угноены. Пылавіна поля naгнбіна. ПАГНОЙ м. 1. Угнойванне. 2. Гной. Увёсь лён пасёілі c пагноім. ПАГНОЙНЫЙ прым. Угноены. Зы асіньнічкым пагнойный кусок
Дадатковыя словы
балбта, дўжа, лухтў, пабдйкі, убўхылі
2 👁