НАРАДЖАННЕ (ныріджаньня) н. часта іран. Гл. абраджанне. Ныріджиньня на ўвесь вёчыр. Павёсь-ка ныріджаньня у шкап. НАРАЎ (ныраў) м. Спадоба. Біз ныраву замуж пышла i гурювила ўвесь век. НАРАЎЛЕННЕ (ныраўліньня) н. Гл. нараў. НАРАЎЛЁННЕ (ныраўлёньня) н. Уступка, устрымліванне; лад. Зь людзьмь жыць — нада ныраўлёньнякаб булд. НАРАСГіАШКІ (нырыспашкі) i НАРАСПАШКУ (нырыспашку) прысл. Наапашкі. Касьцюм нырыспашкі —i пашоў на ўсю ноч. НАРОЖНІК м. Дзве сценкі хлява, зрубленыя ў вугал. Два нарожнікі сыставіш — во ŭ пуньчына нёйкыя. НАРУГА ж. Здзек. Булд мне ўсягд ў жызьніг i наругі хваціла, i чагб хдчыш. НАРУГАННЕ (нуруганьня) н. Гл. ' наруга. Каб am родныга сына дый нуруганьня цярьпёць? ■ m ■ НАРУГАЦЦА (нуругацца), -а-юся, -а-ісься; незак. Здзекавацца; насміхацца. Я к жа табё ня стыдна нуругацца ныц старым чылавёкым! НАРУГЫВАННЕ (наругывыньня) н. Гл. наруга. А я дык ба нічыйгб наругывыньня w цярыгёла. НАРУГЫВАЦЦА (наругывыцца), -вы-юся,' -вы-ісься; незак. Здзекавацца; насміхацца. Наругыюцца над родныю цёткыю, a іна ж столька ім пымыгала. НАРАСЦЕНЬ (нарысьцінь) м. Нарасць. Зь бярёзывыга нарысьня харошыя калодычкі ў сядзелку
Дадатковыя словы
гурювйла, калбдычкі, нарўга, нарўгыванне, нарўгывыньня, нарўгывыцца, нарўгі, ныріджйньня, пўнь, рбдныю, рўгыюцца, стбль, харбшыя
1 👁