КАПЯЛІНАЧКА (кыпілінычка) ж. Трошкі, трошачкі. Мне дык i ні нада, я ужо кыпілшычку выпіла. Aŭ, сядріш ты mpi часы c аднбю кыпілінычкыю. КАПЯЛИЗХТАЧКА (кыпялюхтычка) ж. Гл. капялі'начка. Улі ў мыльніцу вады, тдлька кыпялюхтычку - кыпялюхтычку. КАРАНДЫШ (кырандыш) м. Карантыш. Та/сай кырандыш, a стдлька сілы! КАРАЧЗННЕ (кырачэньня) н. Укарочванне, пакарочванне. Hi сыіяшы c кырачэньнім, а то пыкароціш i ні надзёніш. КАРБАЦІЦЦА (кырбаціцца), -ц-ідца; незак. Гл. гарбаціцца. Пыд дажджом досткі пыліжалі i сталі кырбиціцца. Hi кырбицься, табё яшчэ стыдна. КАРБАЦІЦЬ (кырбаціць), -ч-у, -ц-іш; незак. Гл. гарбаціць. Сбнца кырбаціць досткі. Дзяржысься, гады цябё ні кырбацюць. КАРБАЧАННЕ (кырбачыньня) н. 1. Карабачанне. 2. Карабачаны матэрыял. Прівёз кырбичыньня, ня то што на мост, а ŭ на столь ня дужа выбіріш. КАРБАЧАНЫЙ (кырбачыный) дзеепрым. 1. Карабачаны. Дыстаў кырбачыных достык, — на столь парёжуцца. 2. перан. Сагнуты (пра чалавека). Чагб йта ты такёй кырбачыный, ты ж нідиуна вогірім хадзіў. КАРЖАНЕЛЫЙ (кыржанёлый) прым. Гл. закарузлый. Двіўся — кыржанёлый na пбіс. КАРЖАНЕЦЦА (кыржанёцца), -ё-іцца; незак. Гл. каржанёць
Дадатковыя словы
вбгірім, дбсткі, дбстык, дўжа, капялйзхтачка, кырбй, кырбйцься, кырбйціцца, нідйўна, таісай
2 👁