шчыра іірацаваць. Хваця табе лыбавозіцца з гзтай яблынькый. ЛАБАВО'ЗІЦЬ (лыбавозіць) незак. Завіхацца на працы. Лыбавожу, a аддыхнуць німа калі. ЛАБАВГНА (лыбавіна) ж. Вялікі пагорак. Ны лыбавіні жыта пывыгырала. ЛАБЯ'К (лыбяк) м. Схіл ці верх пагорка. На лыбяку вялікі лубін пывыгыняу. ЛАБЯКАВА'ТЫ (лыбікываты) прым. Узгоркавы, Лыбікыватыя поля, пішчаныя. ЛАГВО' н. Логава. Ны пысьцелі лигво зьдзелыў, як мядзьведзь. ЛА'ДЗІЦЬ незак. 1. Рамантаваць. I сані трэба ладзіць к зіме. 2. Дагаджаць. Яму дужа ладзіць трзба. Ладжу, як скулі, a ўсё дрэнна яму. ЛА'ДКА ж. Аладка. Hoc як ладка, гарэлку папіў, a грошы ня плоця. ЛА'ДНАГА (ладныга) прысл. 1. Даўно. Ладныга, як ён у цешчы жыве. 2. Нямала. I сабе ладныга адхваціў. ЛАЖБГНА ж. 1. Нізіна. У лажбіні трыва ў рост чылавека. А як гэту лажбіну аб'ехыць, ня ведыю. ЛАЖБГННЫ прым. Нізінны. Ля Угольшчыпы луг увесь чыста лажбінны. ЛА'ЙБУС м. Гультай, лежабок. Жыве лайбусым, паесь i сьпіць ці гуляе. ЛАЙНО' н. Адзежына, вопратка. Ня ўмеіш ты бірагчы лайно, ніакуратны. ЛАМАВІ'К (лымавік) м. Здаравяк. Такому лымавіку гіктар касіць у дзень i то мала. ЛАМАВІ'НА (лымавіна) м., павеліч. Здаравяк. Пра якую ты помыч блузьніш, сам такі лымавіна. ЛАПАВУ'ХІ (лыпавухі) прым. Аблавухі. Усе пырысяты лыпавухія, пародзістыя. ЛАПАВУ'ШКА (лыпавушка) ж. Аблавушка. Зы дзісятку лыпавушку купіў. Узмацн. Л а п а в у ш ы н а (лыпавушына). Гэта ні лыпавушка, a сыйраўдныя лыпавушына. ЛАПЕ'ЗА ж., абразл. Гультайка, беларучка. Скажы лапезі, хай хоць у хаці памыя. Узмацн. Л а п е з і н а. Замуж зьбіраісься, а каму трэба тыкая лапезіна, сыма падумай. ЛАПУ'Х м. 1. Расліна лопух. Лопух цьвіцець ны балоці. 2. Перан. Д у p a н ь. Лапух самыга простыга ні зная
Дадатковыя словы
абехыць, аблавўхі, лабавозіць, лабякаваты, ладнага, ламавік, ламавіна, лапавухі, лапавушка, лапеза, лйгво
2 👁