ЗНАЦЦё (знацьцё). Веданне. Каб гэта знацьцё, што ёсць там польты, дык схадзіў бы пыглядзеў. ЗНЕ'ГРЫЦЦА (зьнегрыцца) зак. Уцячы, ухіліцца, схавацца. Куды б ужо ён мог зьнегрыцца? ЗНЕТРЫЦЬ (зьнегрыць) незак. Украсці. Ты маю махорку зьнегрыў, прызнавайся? ЗНЕ'ЦЕЛЬКІ (зьнецількі) прысл. Знянацку. Ен мяне зьнецількі за грудзі схапіў. ЗНЕ'ЦІКІ (зьнецікі), ЗНЕ'ЦЕЙКД (зьнецейкі) i ЗНЕ'ЦІКУ (зьнеціку) прысл. Знянацку. ЗНГБАДА (зьнібыда) м. i ж. Несамавіты чалавек. Такой зьнібыдай стала, як замуж выйшла, што глядзець ны яе ня хочыцца. ЗНГБАДЗЬ (зьнібыдзь) ж. Непрыгляднасць, мізэрнасць. Зьнібыдзь адна, a ні касьцюмы. ЗНГБАДНА (зьнібыдна) прысл. Несамавіта, неприглядна. Чылавек іньцілігентны, a ходзе зьнібыдна саўсім. ЗНІ'БАДНАСЦЬ (зьнібыднысь) ж. Мізэрнасць, непрыгляднасць. Зьнібыднысьці ў яго хоць адбыўляй. ЗНГБАДНЫ (зьнібыдны) прым. Неприглядны, непрыгожы. Hi скызаць, што ў горыдзі жыве — зьнібыдны быў i астаўся. ЗРАКЛГВА прысл. Уважліва, прадбачліва. Наш старшыня зракліва глядзіць, што дзелыць. Зракліва глядзець трэда. ЗРАКЛІ'ВАСЦЬ (зраклівысь) ж. Зрок. У цябе зраклівысь, як у мыладога. ЗРАКЛГВЬІ прым. 1. Чалавек з добрым зрокам. Зраклівы ты, далёка бачыш. 2. Перан. Прадбачлівы. Зраклівы гыспыдар усягды ў выйгрышы. ЗЯ'БРЫ толькі мн. Жабры. Шчуку зы зябры браць трэба, каб ні ўцікла. ЗЯЛЕ'ПКА i ЗЯЛЕПУХА ж. Зялёная ягада* плод. Якія там ягыды, дзеці зялепкымі іх аб'елі. ЗЯЛГЦЦА незак. Тлуміцца. Хваця зяліцца, пашлі дамоў. ЗЯЛІ'ЦЬ незак. Тлуміць. Hi хачу я гылавы зяліць з тваімі дзяцьмі. Зеліш ты сваімі песьнімі ўсю хату. IІВУ'ЛЯ м. Дзялок. Шапка ны івулі гарыць, так i глядзіць, каб што сцёбнуць