ЗА'КУСАК (закусык) м. Закусь. Гарэлкі было, хоць жывот рысьпіражы, а закуска мылывата. ЗАЛАБАВО'ЗІЦЬ (зылыбавозіць) зак. Узяцца за працу шчыра. Зылыбавозіў, аж пот зыдзюрчэў сы лба, было нам... ЗАЛЫ'ЗГАЦЬ (залызгыць) зак. Пачаць папрашайнічаць, пабірацца. Залызгыў ужо, ці ты пыпірос ня можыш сабе купіць? ЗАМАНДРА'ЖЫЦЦА (зымындражыдда) заК. Спалохацца. Ен зайца ўбача i зымындражыцца. ЗАМЕ'СТА прысл. Замест. Ты заместа быка купіў бы індзюка. ЗАМЫЛЕХА (зымылёха) ж., гум. Скромніца, ціхоня. Прыдзя, бывала, ны вічарынку i сядзіць зымылёхый, рот ні разіня. ЗАМЭ'НЧЫЦЦА зак. Стаміцца. Ны сінакосі замэнчыўся. ЗАМЭ'НЧЫЦЬ зак. Стаміць. Сам замэнчыўся i кыня замэнчыў. ЗАПІКА'Н (зыпікан) м. Моцны тытунь. У мяне зыпікан, ты яго ня будзіій курыць. ЗАПІУКА ж. Toe, чым запіваюць гарэлку. A што вам ны запіўку даць? Пакінь мне запіўкі. ЗА'РАСЛІК (зарысьлік) м. Хмызняк. У тым жа зарысьліку ваўкі вадзіліся. ЗАСКА'БІЦЦА (зыскабіцца) зак. Застраміцца. Яаліц зыскабіўся, дык нейдзя дзецца, баліць. ЗАСКА'БІЦЬ (зыскабіць) зак. Застраміць. Достка няроўныя, дык глядзі, каб руку ні зыскабіў. ЗАСКА'БЛЕНЫ (зыскаблены) дзеепрым. Застрэмлены. Паліц зыскабліны быў, дык нырваў. ЗАСКА'БЛІВАЦЬ (зыскаблівыдь) незак. Застрэмліваць. Сяньня ўжо другі раз руку зыскаблівыю. ЗАСПІ'ЧАНЫ (засьпічыны) дзеепрым. Злоўлены. Толькі мяшок насыпыў, тут i быў засьпічыны сторыжым. ЗАСПГЧВАННЕ (засшчывыньня) н. Нястрыманае жаданне, хаденне. У цябе засьпічывыньня схадзіць на рыбу у a ў мяне — у грыбы. ЗАСПРЧЫЦЬ (засыіічыдь) зак. 1. Захадедь. Сын жаніцца засьпічыў. 2. Злавідь. Яго ня легка было засьпічыць, хітры быў жулік. ЗАСПГЧВАЦЬ (засьпічывыць) зак. Лавіць. Каторы раз ты яго засьпічывыіш, а лито толку? ЗАСКУВА'НЫ (зыскуваны) дзеепрым. Задкаваны. Набег, як зыскуваны сыбака
Дадатковыя словы
закусак, залабавозіць, залызгаць, замандражыцца, замэнчыцца, замэнчыць, запікан, зараслік, заскаблены, заскабліваць, заскабіцца, заскабіць, заскуваны, заспічаны
0 👁