Вельмі многа. Я вам вяВКу казык нырысКиЗЫваю, толькі слухыйця. ВЯ'ЗКА II прысл. Гразка. Дужа вязка ны балоці. ВЯЛЬБУ'КА ж. 1. Нарасць на дрэве. На дубі многа вяльбук. 2. Гузак. А хто табе такую вяльбуку на лоб пысадзіў? ВЯЛЬБУКА'ВАТЫ (вільбукываты) прым. Няроўны, ca шматлікімі нарасцямі. Вільбукываты камель на шульля пойдзя. ВЯ'РКАННЕ (вяркынья) н. Дзіцячы крык, плач. Ныдаела слухыць яго вяркыньня, дык узяў i зыкылыхаў. ВЯ'РКАЦЬ (вяркыць) незак. Крычаць. Чаго ты там вяркыіш, што табе трэба? ВЯ'РКНУЦЬ зак. Прарэзліва крыкнуць. Вяркнуў, як рэзаны. Вяркнуў i сьціх. ВЯ'СЛА ж. 1. Вязанка. Я сяньня вясла рыбы нылавіў. 2. Вялікая колькасць. Ключоў ды гаік у мяне цэлыя еясла. Г ГА'ВІДА ж. Статак кароў, свінней. У мяне кароў цэлыя гавіда. ГАДО'К м. Равеснік. Табе — сорык, i мне сорык, дык ты — мой гадок? ГА'Й выкл. Гайда. Хлопцы, гай, за мной! Гай, сюды! ГАЙНО' н. 1. Логава свінней. Сьвіння залезла ў гайно i ня відна яе там. 2. Беспарадак. У хаці ў мяне чыстыя гайно, пыбягу прыбяру. ГАЙНАШЭ'ННЕ (гыйнашэньня) н. Псаванне. Толькі ў лес— i зы гайнашэньня бярэзьніку ўзяўся, а яго — зы каўнер. ГАЙНАШЫ'ЦЬ (гыйнашыць) незак. Глуміць. Вн спаў, а сьвіньні гарод гыйнашылі. ГА'К м. Лішак. Я табе з гакым ныліваю. Будзя дат у ля тры кіломітры з гакым. ГАЛАГО'Л (гылагол) м. Крыклівы чалавек. Каб табе зырвала, гылагол, як ты гылову азяліў. ГАЛАГО'ЛЩЬ (гылаголіць) незак. Крычаць, тучна балбатаць. Сколькі ты гылаголіць будзіш, у гылаве ўжо дурна стала. ГАЛАГО'ЛКА (гылаголка) ж. Крыклівая жанчына. Дома ты першыя гылаголка, а тут рот баісься разінуць
Дадатковыя словы
вяльбукаваты, вярканне, вяркаць, вяркнуць, гайнашыць, гайнашэнне, галагол, галаголка, галаголщь, нырыскйзываю
1 👁