УЗНО'У прысл. Зноў. Ты ўзноў зы старые ўзяўся, глядзі, брат. УЗРЭ'Х м. Агрэх. Каб цябе пастрыглі з такімі ўзрэхымі, як ты поля ўзыраў, то няведыю, што б ты тады дзелыў? УКЛА'ДНА прысл. Добра. У нас паку ль што ўсё ўкладна. УКЛЯПА'ЦЦА (укліпацца) незак. 1. Прыняць аднаго чалавека за другога. Прасціця, гэта я думыла, што мой ліхадзей, ды ўкліпалыся, саўсім ні пызнала. 2. Закахацца. Hi дуры, ведыю, што ў Мархвычкіну Машку ўкліпаўся. УКРА'ДНІ прысл. Употай, цішком. Ты ад мяне i ясі ўкрадні. УКРА'ДНІК м. Той, хто хаваецца ад людзей, нешта робідь употай. Ты i ў кузьні сваёй такі ўкраднік? УКРА'ДНІЦА ж. Змоўніца. Ты ўкрадніца, ведыю цябе. УЛІЗНУ'ЦЬ зак., жарг. Ухіліцца, пазбегнуць ад каго-н. Ты ж учора ўлізнуў, а мы да вечыра яшчэ мучыліся. УЛІНІ'ЦЬ зак. Ударыць дзягай. Як уліню ціраз лоб, дык ты аж закруцісься. УЛЬГНДЗІЦЬ (улыньдзіць) зак., перан. Ударыць палкай. Улынджу пы ныгах, дык пыпаўзеш. УМО'РА м. i ж. 1. Камедыянт; штукар. Умора нейкыя, a ні чылавек, yce жываты ад яго пыпырвалі. 2. Штосьці смешнае, вясёлае. A ны вяселлі чыстыя ўмора была. УМЫКНУ'ЦЬ зак. Уцячы, вышмыгнуць. / ад суда сумеў умыкнуць. УНУЧУ'РЫК м. Унучык. I ты, унучурык, мой} прыехаў, а я ж цябе ні ждаў. УНУЧУ'РКА i УНУЧУ'РАЧКА (унучурычка) ж. Унучка. Хадзі ка мне, зылытая ты мыя ўнучурычка. Я ж цябе так хацеў бачыць, унучурка ты мая, ці вялікыя ты вырысла. УШКА'ЙЛА м. Уедлівы на язык чалавек. Упікайлу такому, як ты, луччы ні прызнывацца, а то сто разоў выгывара. УШКА'ННЕ (упіканьня) н. Папрокі. Я можа ны капейку прывініўся, а ўпіканьня на руб i дваццыць капеік. УШКАЛДЬ незак. Папракаць. Ты мне за тыя боты ды самай сьмерці ўпікаць будзіш