Дыялектны слоўнік Лоеўшчыны (1982). Т. С. Янкова

дак вуганшчыну прыпрэ мешкі тры-чатыры кабаном. Дзяражычы. У нас добрую выганшчыну выносяць: масла, сыру, i усе такое. Рудня Марымонава. Выганшчыны тае: мешкоу п'яць хлеба. Чаплін. ВЫТАЛІЦЬ зак. Зрабіць голым. Шоб цебе галец вугаліў. Дзяражычы. ВЫ'ГАРАДЗЬ ж. Адгароджанае месца для жывёлы. Худоба прыходіць, дак у хлеў, а у калгасі выгарадь. Ручаёўка. У калгасі выгарадь, у дерэўні німа. Чаплін. ВЬГДМА ж. Яма. Аттуль такіе выдмы: вецер выдымае такую яму, круціць i круціць. Дзяражычы. ВЫ'ДУБЩЦА зак. ГІамерці. А калі адін раз i не з'eci, то не выдубішся, цэлы будет. Карпаўка. ВЫ'ДУШЫЦЬ зак. Знішчыць, вынішчыць. Моркву у городах павурывау, вудушыў у сё насветачку. Ручаёўка. ВЬГЖАНУЦЬ зак. Выгнаць. Раней аттуль не прыедеш, пака короў не вужанеш у чэраду. Дзяражычы. Cedi ціха, а то цёця вужане. Ручаёўка. Ета баба хоча вужануць хлопца к Просі. Бывалькі. Дедушка, ты плоціш полог чэраз дочку, ты ее вужань. Первамайск. ВЬГЖЛУКЦЩЬ зак. Прагна выпіць. Лрышла з поля, дак зразу мо тры кружкі вады выжлукціла. Ручаёўка. ВЫ'ЖЫМКІ мн. Мязга. Ен ездіў па вужымкі тые на крухмальны завод да прастудіўся, дак у его прыліцце мозкоў було, дак ён пакрычаў І умер. Дзяражычы. ВЫ'ЗВАЛЩЬ зак. Зрабіць паслугу, выручыць. Вызваль, браток, пазыч грошай. Казярогі. Ена скрозь нас вузваліць. Чаплін. ВЫ'ЗВЕЗДЗЩЦА зак. Вызарыцца. Вызвезділася неба, зорачкі узышлі. Чаплін. ВЬГИСЦІ зак. 1. Выйсці. Камнем не прыкладаюць капусту, хай жа горасць выйде. Дзяражычы. / / Выляцець. Калі рой вулетае, то говораць: рой вушаў. Чаплін. 2. Набыць спецыяльнасць. Янка цепер чалавекам стаў, шохвірам вышаў, дак на машыні седіць. Ручаёўка. 3. Быць лепшым. Я хочу, шчоб мае коні луччые за усіх вышлі. Дзяражычы. 4. Кончыцца, зрасходавацца. Kopтоплі ужэ вышлі yce, заўтра паеду у Лоеў купляць. Руна ёўка. Д Выйшлі гады. Дажыў да пэўнага ўзросту. Як выйдуць гады, дак мо i буде пенсая. Дзяражычы. Выйшлі мае гады, куды мне іці даяркай! Дзяражычы