Дыялектны слоўнік Лоеўшчыны (1982). Т. С. Янкова

ВЕЛІГРО'Х м. Гатунак гароху. Велігрох — горох, екі уецца. Казярогі. Дуня, нашчыплі трохі велігроху. Чаплін. BE'HA н. Пасаг. Добрае вёна за ею даюць. Казярогі. ВЕ'НЦЫ мн. Верхняя частка гаршка. Вёнцы — рубчык самы на гаршчку. Крупейкі. ВЕРАБЕНЯ'ТАЧКА н. Верабейка. Шчакечуць деці, як верабенятачкі. Ручаёўка. ВЕРАЦЯНО' н. 1. Верацяно. Донька, напраді хоць адно вераценб. Дзяражычы. 2. Частка жорнаў, вертикальны шпянёк, на які насаджваецца верхні камень. Вераценб праводіцца скрозь спадняка. Ручаёўка. ВЕРБАВІ'К м. Лешч (які нерастуе). Вымаю таптуху, а там вербавік. Дзяражычы. ВЕФНА прысл. Правільна. Як вёрна раблю i верна жыву, дак нікога не баюся. Дзяражычы. ВЕРТКАВА'ТЫ прым. Вельмі жвавы. Да, верткаваты хлопец, думаю, нехай возьмуць у армію, дак сырыцу вуб'юць. Ручаёўка. ВЕ'РХНІЦА ж. Верх у церніцы. Ото ж верх у церніцы i называем вёрхніцай. Ручаёўка. ВЕ'СЕЛА прысл. Весела. Стаяць коні на прыстоні, не п'юць, не едяць, усе вёсела гледяць. Вулкан. Я слухаю да кажу: лянь, як вёсела пее, а стары мой так танцуе, вубівае. Дзяражычы. ВЕ'СЦ І1 незак. Весці. Екі хлопец не постол, дак веді деўку за стол. Дзяражычы. / / Выкладаць. Ведё у школі немецкі езык. Казярогі. Д Вёсці пастрбику. Будаваць. Раман ведё постройку: здоровая хата, хлевы, стобка. Пярэдзелка. Вёсці работу. Рабіць. Пойде, нап'ецца, а нада вёсці роботу. Первамайск. Вёсці разговор. Гаварыць. Калісь разговор Насця вела пра свогб чалавека. Ручаёўка. ВЕСЦІ2 незак. Раджаць. Як вела свогб сыночка, дак толькі баба Матруна була, акушерка не паспела прыці. Дзяражычы. ВЕ'СЦІСЯ незак. 1. Святкавацца. У нас празнікі ведуцца усе. Дзяражычы. 2. Бываць. Ведуцца i цепер сны, а сыночка ніколі не бачу. Дзяражычы. ВЕСЯЛУ'ХА ж. 1. Вясёлка. Веселуха на небі стаіць. Чаплін. Он веселуха воду берэ у рэцэ. Ручаёўка. 2. перан. Вясёлая, жыццярадасная жанчына. От Павел веселуху узяў: i пее, i скача, i робіць усе, як метла. Ручаёўка. ВЕ'ТКА ж. Галінка. Етые вёткі толькі у кастры па