діць босы па ваде. Дзяражычы. 2. Хадзіць, блукаць. Уставай, казачэнька, уставай, маладенькі, ходіць, брддіць па дуброві твой конь вараненькі (3 нар. песні). Первамайск. БРАДЗГЦЬ2 незак. Брадзіць (пра мёд, піва). Мёд бродіць, еслі вады дабавіць. Чаплін. БРА'ЖКА ж. Спражка. Красівая бражка, як блішчыць. Чаплін. БРА'ЖНЫ прым. Звыклы да брагі. Корова бражная, а ена ей не дае брагі. Дзяражычы. БРАЗКАТА'ЦЬ незак. Бразгатаць. Будет век ваеваць да бляшкамі бразкатиць. Бывалькі. БРА'ЗКАЦЬ незак. 1. Бразгаць. Не бразкай клямкай, а то дам па рукам. Дзяражычы. 2. перан. асудж. Гаварыць неабдумана. Не бразкай дурніцы, а то езыком, як цэпам. Дзяражычы. БРАТАВА'Я ў знач. наз. Братавая. Братавая аддавала мене замуж з братам. Дзяражычы. Братавая з Ручаёўкі i пагаварыць, i пагаманіць, i парагатаць була. Ручаёўка. БРАХА'ЦЬ незак. 1. Брахаць. Сабака брэила, вецер носіць. Дзяражычы. Што ты брэшаш усю ноч, дурны. Карпаўка. 2. перан. груб. Хлусіць, выдумляць. Я ж табе брахаць не буду. Бывалькі. Ен П олі брахау адно} а Пашы другое. Дзяражычы. 3. Красамоўна i шмат гаварыць. У брыгаді ніхто так не брэила, як ена: ее i у Лоеў пасылалі i у Гомель. Дзяражычы. Буў у дерэўні мужык, што любіў брахаць, пад нас пад'еде, удвох з дачкой слухаем. Казярогі. Навучыўся брахаці, усё языком меле: дела, дак меле, не дела, дак меле — брахаці навучыўся. Ручаёўка. БРАХА'ЧКА ж. асудж. Манюка, пляткар. Ну, ці не брахачка той Хізееў! Дасць ён десяць рублей. Пабіраха да такая брэхачка. Дзяражычы. То брахачка начаваў, дак не знаў, што казаў. Вулкан. БРАХЛГВЕЦ м. Брахун. Брахлівец абдуруе людей. Дзяражычы. Брахліўцы у Хамінцы. Карпаўка. БРАХЛГВЬІ прым. Брахлівы. Ены i брэхлівые, i судлівые. Дзяражычы. А мой ні хітры буў, ні брахлівы, такі трудяка i усе. Дзяражычы. БРАХЛІ'УКА ж. Пляткарка, манюка. Ена такая брахліўка: слова праўды не скажа. Ручаёўка. БРАХНЯ' ж. Хлусня. У нас брахня говораць, брах
Дадатковыя словы
бражны, бразкатаць, бразкатйць, бразкаць, брахліука, падеде
1 👁