день, дак гразные, чдрпые доддму ідуць. Ручаёўка. Л Черная столь. Столь над бэлькамі (па гарэ). Калі паклаў паталок, насыпаю песком, мохам, а тады кладу норную столь. Ручаёўка. ЧОРЦЬ м. Чорт. Кагу: а чорць вас беры, такая журба па вас, аж децца негде. Дзяражычы. У нас говдраць: чорць з рагамі. Ручаёўка. ЧОСЬ займ. 1. Штось, штосьці. Сепаратар i летась чыргаў-, чось там задіраецца. Дзяражычы. Не, бацёк, чось не знаю его. Пярэдзелка. 2. часц. Штосьці. Я чось есці не хочу. Пярэдзелка. ЧО'УНІК 1 м. Лодка. У мойгд чдуніка ужэ бок адгніў, старэнны ён, хоць ба шчэ трохі ён павазіў мене. Пярэдзелка. ЧО'УШК2 м. Чаўнок. У чоўнік укладаецца цэўка з пражай. Карпаўка. Чдунікі i куплялі, i самі рабілі з клёна. Було калісь тры штукі у мене. Цясны. Усе адно як гаварыць: чдунік i чаўнок. Мохаў. ЧОХ м. Чых. Чогб ты голая ходіш, пака заляжа ці то чох нападе. Дзяражычы. ЧУБЕ'ЛІК м. Птушка амялушка. Увосень чубёлікі як налецяць, дак усю рабіну паклююць. Бывалькі. ЧУБО'К м. 1. Чубік. Хлопца пастрыглі нагала, a цеnep ужэ чубок зачэсуе. Бывалькі. 2. Кавалачак, мясцінка. Мой жа косіць: там чубок, там чубок вукасіць — так на корову i назбірае. Ручаёўка. ЧУ'ДА ж. Цуд. Чуду чудную раскажу. Казярогі. Чуда чыстая з ею була. Чаплін. ЧУ'ДНЫ прым. Дзіўны. Раскажы мне, як етага лавашніка хвамілея, чудная екая-то. Крупейкі. Паймалі рыбакі нейкую чудную не то рыбу, не то чорта. Первамайск. ЧУЖНГК м. Наняты чалавек. Калісь паны i нашы мужыкі багатые наймалі рабочага i звалі его чужнік. Чужніком я паработаў у людей. Ручаёўка. ЧУЖЬГ 1 прым. 1. Чужы. Квацер'янт— чужы чалавек. Вулкан. Як на сваём езыку не здержыш, дак на чужом век не. Дзяражычы. О-о детачкі, як бы я ле семеечкі свае упадувала, а то я упадуваю ле чужых людей. Бывалькі. Чужы плот не город: не загарадіць плотам, не завезці гноем. Крупайкі. То ж каб чужое, а то свая страда. Ручаёўка. Не захацела работаць, кажа: наеду у чужое. Чаплін. 2. Далёка. Чужые прэдседацелі булі у
Дадатковыя словы
квацерянт, чдўнік, чдўніка, чдўнікі, чоунік, чоушк, чуббк, чубелік, чудны, чужнікбм
3 👁