чалавека— i другі разговор. Дзяражычы. Бач, екая крыша красівая. О так i чалавёк: як падчэпурыцца, дак хороши, а то гразны, мурзаты. Ручаёўка. Памянш. чалавёчык. Калісь у мене із Лоева чалавёчык знокомы крыў крышку. Дзяражычы. 2. Муж. Ее чалавёк умер, дак ена жила сама сабе. Дзяражычы. Ена з чалавёкам сваім приехала. Пярэдзелка. С той пары, як первага мойго чалавёка на вайне убіта, дак у мене мігрэнь. Ручаёўка. Ена іде замуж: нашла сабе чалавёка. Чаплін. ' ' ЧАЛЕ'НІЦЬ незак. 1. Лаяць, сварыцца. Як іду у клуб, дак ена i чалёніць. Дзяражычы. Чалёніў, чалёніў да шчэ ці годі, а ён i вухам не веде. Пярэдзелка. 2. Даказваць, выгаворваць. Ена ужэ столькі ёй чалёніла, дак схаділа к бабі. Дзяражычы. ЧА'ЛКА ж. Плыт. За мостом наделаюць чалак, чалак: тады плывом караванам. Пярэдзелка. ЧАЛЯ'ДКА ж. Наймічка, хатняя работніца. Пане Ходора, я пайду да найду табе чэлядку. Чэлядка тая i мост памые, i децей гледіць, i корову поддіць. Як наймаюць чэлядку бальшые люд i, дак кідаюць гроши. Дзяражычы. ЧАМЯРВА' ж. Шмат, багата. Щ у мене коз воз, ці децей чамерва. Вулкан. ЧА'ПА ж. Затычка, корзк.Седіць, як чапа, такая ена ужэ недобрая. Дзяражычы. ЧА'ПАЦЬ незак. Павольна ісці. Бач, ужэ девяноста годбу, а шчэ чапае, хоць з костурам, да чапае. Бывалькі. ЧАПА'ЦЬ незак. 1. Чапаць. Не чапай децей, табе ужэ пара жэніцца. Крупейкі. 2. Развешваць. Налілось просцд — адкулъ верабейкі узеліся: деда рукамі стаўлела, бумагу чапала — не адагналі верабейкаў. Бывалькі. ЧАПЕ'ЛЬНІК м. Ручка ў чапяле. Змені чапёльнік у чапеле, бо еты згніў. Пярэдзелка. ЧАПЕ'Ц м. 1. Чапец. Памыю чэпёц сабе i насавік абмыю, сцелюся сама сабе. Дзяражычы. Падкоснік у косы падкладувалі, шоб косы таўсцейшые булі i чапёц добра держаўся. Крупейкі. 2. Сальнік, сала вакол страўніка. Коўбік, а круга его сала тое брыжамі, як чэпёц, дак i кажуць — чэпёц. Дзяражычы. У сё нутро сабака з сенец вуцег: i чэпёц, i коўбік, i сала тое. Ручаёўка. ЧАПУРНЫ7 прим. Прыбраны прыгожа. Такая ужэ маладіца чапурная. Дзяражычы. Прышоў да удавы па
Дадатковыя словы
чаленіць, чалка, чалядка, чапельнік
4 👁