УХАДО'КАЦЬ зак. Сапсаваць, прывесці да непрыгоднасді. Ён i ету машыну уходокае скора. Дзяражычы. УХАЖО'Р м. Хлопец, які заляцаецца да дзяўчыны. Кавалер — ета на усіх хлопцаў, a ухажор — киторы імеець девачку. Ручаёўка. К ей ухождраў многа хаділа, а я ей гаварыла, з кім гуляць, з кім не гуляць. Чаплін. УХАЖО'РКА ж. Дзяўчьша або жанчына, да якой заляцаецца хлопец ці мужчына. Я глянь, аж ены абое седяць c ухажоркаю. Дзяражычы. УХАПГЦЬ зак. Ухапіць. Невад ухапілі да у лозу пабеглі. Дзяражычы. Ухапіў за руку i не пускав. КарпаўКа. // Вырваць. Калісь пагнаў валы, две расадіны ухапілі, дак войт мне зубы павыбіваў. Первамайск. УХВА'Т м. Лаўкач. Ох i ухват твой Віця: з кіпяшчага гаршчка вухваціць. Дзяражычы. УХЛУ'ПЩЦА зак. Здохнуць. Ускочыў сабака у сенцы, схапіў коўбік i пацёг — i німа, ніде не знайшлі; не удавіўся ён i не ўхлупіўсь. Дзяражычы. УХЛУ'ПШЫ прым. Запаўшы. Куды твая дзеўка гадіцца: бок ухлупшы, вунелі адну лёгкую, дак вунімаюць i рэбрыны. Дзяражычы. УХЛЯ'РЫЦЬ зак. Ударыць. Бацька ні за што можа ухлярыць корову. Бывалькі. Гледі, не ухляр ее. Дзяражычы. УХО'ДЗІЦЬ: уходзіць із сябё. Раздражняцца. Чалавек уходіць сам із себё, a ена i не гледіць у его бок. Pyчаёўка. УХО'ДЧЫНА ж., УХО'ДЧЫНЫ мн. Уходзіны. Восьмага еду на уходчыну к брату. Дзяражычы. Прыедам, дак уходчыны будуць спраўляць. Ручаёўка. УЦЕ' часц. Вось. Хлопец дома адін, адін у арміі — уцё i сем'я такая. Дзяражычы. Шчэ уцё прыде з хермы, дай сваю корбуку буде даіць. Казярогі. Уцё сеялл жыта да косім на корм. Крупейкі. УЦЕРАБЕ'НІЦЬ зак. Згубіць марна час. Цэлы день уцерабёніла, a нічога не дабілась. Дзяражычы. УЦЕФЫЧ м. Ручнік. Падай уцёрыч з кручка. Бывалый. Дай уцёрыча вуцерцісь. Казярогі. УЦЕ'ТА часц. Вось гэта. Уцёта тая Баршчоўка недалека. Вулкан. Уцётта хлопчычак памагае нам. Дзяражычы. Уцёта палучаю трэці раз па сорак рублей. Ручаёўка. УЦЕТАВО' часц. Вось гэта. Уцетавб не дай бог ба
Дадатковыя словы
кйторы, корбўку, семя, ухадокаць, ухбдчыну, ухбдчыны, ухлупщца, ухлўпшы, уходчына, уцерабеніць, ўхлўпіўсь
7 👁