УНГЦІЦЬ зак. Ударыць. Так сабаку уніціў пугай, што аж падскочыў. Пярэдзелка. УНІ'ЧЫЦЬ зак. Ударыць. Сядь, а то як унічу рэмнем, то будеш помніць. Дзяражычы. УШЯ'Т м. Шкоднік, балаўнік. Ах ты уніят, де цебе хвороба носіць! Барэц. Іді, уніят, хоць пад'еж чогб, цэлы день не стыкаецца дома. Пярэдзелка. УНО'СЩЬ нвзак. 1. Уносіць. Учорі ундсіла кортдплі у пограб. Дзяражычы. 2. Выносіць. Усе трэба ундсіць із хаты. Ручаёўка. 3 хаты уносяць стали, сланы на двор, Чаплін. УНО'СЛІВЫ прым. Жвавы, рухавы. Ее бацька буў унослівы, i ена такая, не паседіць на месці — круціцца i круціцца. Карпаўка. УНУ'КА ж. Унучка. Мая унука занелась тожа сціркаю. Унука павумувае, павучышчае. Дзяражычы. Мая унука атгуляла: тады папагуляла, што була што неделі у делі, на веселлях папагуляла. Ручаёўка. Унука ты мая, а екая ты худенькая. Чаплін. УНУЧО'К м. Унучак. Унучдк, іді да пераберы грыбу. Ручаёўка. Мой унучдк сеголета школу кончыў. Чаплін. УНУЧО'НАК м. Унучак. Я еду к дачке унучанят гледець. Ручаёўка. У мене трое унучанят. Чаплін. УНУША'ЦЬ незак. Навучаць. Калісь унушалі старые, І старых слухалі калісь. Дзяражычы. Я сваім децям скрозь унушала толькі добрав дела. Крупейкі. УНЫ'УКА ж. Маркота, журба. Ужэ цепер з уныўкай: калі весела, калі не так, годы цепер не маладые. Ручаёўка. УНЬ часц. Вунь. Унь i чоботы, І валенцы лежаць. Ручаёўка. УПАДА'ЦЬ 1 незак. Выпадаць, прыходзіцца.— Чогб-та вы раней не прыехалі? Не упадала?— Так, збіраліся даўно, а вот толькі цепер прыехалі. Дзяражычы. УПАДА'ЦЬ 2 незак. Уніжацца. Буду я шчэ перад ім упадаць. Я на его гледець не магу. Бывалькі. УПАДО'БАЦЬ зак. Палюбіць. Я его уподобала, мой хазяін такі добры чалавек. Дзяражычы. УПА'ДУВАЦЬ 1 незак. 1 перан. Шмат працаваць. О-о, детачкі, як бы я ле семеечкі упадувала, а то я упаоуваю ле чужых людей. Дзяражычы. 2. перан. Клапаціцца, дагаджаць. Чужая б не хацела i вады падаць, сказала б, шчо я ле цебе буду упадуваць. А дачка ж
Дадатковыя словы
падеж, уносщь, унучок, унучонак, унушаць, уныука, унічыць, унўка, упадобаць, уподббала, ушят, чоббты
2 👁