Дыялектны слоўнік Лоеўшчыны (1982). Т. С. Янкова

I маццы, i даццэ нада убірацца да гуляць: даццэ трэба i накрасіцца, i губы падвесці. Чаплін. УБГЦЦА зак. 1. Забіцца. Упаў з каня, чуць не убіуся. Бывалькі. 2 перан. Прыйсці ў роспач. Убіцца з таей рыбай. Крупейкі. Д Уб'щца у петуха (пёўня). Вельмі стаміцца. Папатрусіцца на тых танцах, дак уб'ёцца у петуха. Дзяражычы. Убіўся у петуха, а нема чого гледець на тую роботу. Карпаўка. На той робоці уваб'ёшся у пёўня. Пярэдзелка. Уб'щца ў галаву. Запомніцца. Убілася у галаву ему дурная думка. Ручаёўка. Каці убілася у голаву, што захварэла ракам, дак сосохла на скепку. Чаплін. УБЛАГА'ЦЬ зак. Упрасіць. Чуць ублагалі его, дак паехаў прывезе машыну дроў. Дзяражычы. УБЫ'ЦЬ зак. Ужыцца, прабыць. Ена баба такая, што не убуде у нас. Дзяражычы. ён ніде не убуде. Казярогі. УВАБРА'ЦЬ зак. 1. Убраць, звезці з поля. Хлеб увабралі увесь. Дзяражычы. Еты год пасеела трохі проса да такое добрав уроділа, дак добра, шо увабралі да етых дажджоў. Ручаёўка. 2. Схаваць. Я ж аставіла у карзіні, ай вы мо увабралі куды ад децей? Бывалькі. УВАГНА'ЦЬ зак. Захапіць i пагнаць. Нас ycix увагнилі аж у Хвайнікі, а партызаны аслабанілі. Ручаёўка. УВАЖА'ЦЬ зак. Паважаць, кахадь. Жывуць ены хорошо, ён ее уважав. Дзяражычы. УВА'ЖЛІВЫ прым. 1. Уважлівы. Таня так добра чытае, такая уважлівая, усё слухае i запамінае. Ручаёўка. 2. Уступчывы. Е уважлівые деці: свае цацкі параздаюць. Дзяражычы. УВАЖЬІ'ЦЕЛЬНЫ прым. Уважлівы. Добры хлопец папаўся ёй, уважыцельны: І старому драстуй дасць, i малога не абідіць. Пярэдзелка. УВАЗНА'ЦЬ зак. Спазнаць. Увазналі люді войну, як страшка було: мы ж два гады булі пад немцамі. Бывалькі. Я увазнала ета недаўна. Дзяражычы. УВАЙСЦІ' зак. 1. Увайсці. Увайді у хату, чого ты там стаіш. Бывалькі. Я увайшла i гавару, шчо там араюць, а ён: а чого ены там аруць? — деруцца значыць. Дзяражычы. 2. Набрацца сілы, моды. Скасілі сена, І кдрдошка шчэ увдиде. Дзяражычы. Маленькі буў такі слабенькі, кволы, a тады, бач, увайшбу, дак люба гледець. Ручаёўка