Дыялектны слоўнік Лоеўшчыны (1982). Т. С. Янкова

ТАРШЫ'НКА ж. Брыкет торфу. Магу дрывамі пратапіць, а то i таршынку прынесу. Дзяражычы. Памяти. таршыначка. У мене асталося толькі п'яць таршыначак, трэба шчэ прывезці. Дзяражычы. ТА'РЫЦЬ незак. Драць бульбу. Тарым таранікі кажды день. Рудня Марымонава. У войну тирылі кортдплі толькі на самодельные таркі. Пярэдзелка. ТАРЭ'ЛКА ж. Талерка. Деўкі, берыце на тарэлцы наліснікі. Ручаёўка. Тарэлкі Заставай, будам абедаць. Чаплін. Л Тарэлкі павыядиць. З'есці усё. Шчоб я с сего места не устала: усе тарэлкі павуедаў. Дзяражычы. ТА'ТКА м. ласк. 1. Бацька. Татка, дай капеек, я куплю канхвет. Ручаёўка. 2. Ласкавы зварот не толькі да мужчын, але i жанчын. Коля, татка, схаді у больніцу. Дзяражычы. Знаеш, мой татка, уранні хмарна, дак я лягу, а ты б пашла схаділа к Саши. Ручаёўка. ТАУКА'ЧКА ж. Таўкач. Беры таукачку да патаўчы кортошку. Пярэдзелка. ТАУКО'ТА ж. Таўкатня. Нема нічога, а таукота да гарота. Такой таукдты па гаспадарцы: як устанеш з цёмнага, дак таучэшся да ночы. Дзяражычы. Чо вы таукоту такую ізделалі, чо вы таўчэцесь тут. Крупейкі. ТАУКДІ' незак. 1. Таўчы. Ці скора ты будет таўкці кортоплі, застынуць жа. Казярогі. 2. Біць. Не лыбся, усё роўна таўкці буду, як ката. Пярэдзелка. ТАУКЦРСЯ незак. Таўчыся. За мой город вуганяюць, на той лаццы таўкуцца коровы. Чаплін. Ены будуць два часы таўкціся на той латаццы. Пярэдзелка. ТАУСТО'ЛКА ж. Верхняя мужчынская кашуля з даматканага палатна. Калісь муоючыны насілі таўстолкі. У дерэўні самі пралі, ткалі i шылі етые таўстолкі. Дзяражычы. ТАУСТЬГ прым. Тоўсты. Таўстая такая деўка. Бывалькі. Багатае цела — не сухое цела, а таўстое, хоць i старая. Дзяражычы. Жэншчына куцая, таўстая. Казяр о г і. ТАУСЦЕ'ННЫ прым. Таўшчэзны. В'яжуць рэж із таўсцённых нітак. Пярэдзелка. Таўсцённую палку узяў ат сабак. Чаплін. ТАУЧСУНІКІ мн. Тоўчаная бульба. Деці мае любяць тоўчонікі. Крупейкі. ТАЧА'НКА ж. Тачка. Тачанкаю гной везом i спеваем. Ручаёўка. Павезлі субар на тачанкі. Чаплін