СТУГНУ'ЦЬ зак. Стралядь. Кацюша як стугнё, дак аж земля трасецца. Дзяражычы. СТУ'ЖКА ж. Абрэзак тканіны. Адно плацце сшыла, a стужак кучу наклала. Вулкан. СТУЛГЦЦА зак. Задрамаць, прыкархнуць. А я хоць стулюся трохі, а тады ужэ будем абедаць. Дзяражычы. СТУПЕ'НЬ ж., м. 1. Ступня. Екая у цебе ступень широкая. Ручаёўка. 2. Частка шарсцяной шкарпэткі. Абы ступень цэлы буу, а тое накрэплю дай носіць, у чобоцях не відна. Цясны. СТУ'ПКА ж. Пастка. Калісь пашла у хлеў, а там ступкі ставілі лавіць кошак; бралі тады шкуркі. Дзяражычы. СТУСАНУ'ЦЬ зак. Пнуць, ударыць, выцяць. А мая целная, ее ніхто не стусанё, не штурхане. Ручаёўка. СТЬІ'ДНЫ прым. Бессаромны. А говоркі у маладых екіх стыдные. Дзяражычы. СТЫДУ'ЛЬКА ж. Сараматніца. Екая ж ты стыдулька, ходни у такой спаднщы. Дзяражычы. СТЫКА'ЦЬ незак. Падбухторваць, падгаворваць. Бабы хацелі, шчоб мы пасварыліся: — Сцепаніда! Твая завіца була на городі.— А то i ее город. Дак ены годі казаць ёй, стыкаць ей, шчоб ена сварылася. Дзяражычы. СТЫКА'ЦЦА незак. Вандраваць, бадзяцца, блукаць. Ен не стыкаецца дома. Дзяражычы. Вера мая не стыкаецца: ад адной бабы к другой. Карпаўка. Як весна, ката нема, не стыкаецца дома. Пярэдзелка. СТЫРЧА'ЦЬ незак. Тырчаць. Там толькі адін зуб стырчыць. Ручаёўка. СУ'БАР м. Адходы жыта, проса, ячменю. Субар худобі трэба аддаць. Ручаёўка. СУБОФ м. Мука, атрыманая ад памолу сумесі яч/ меню i грэчкі. Субдр не кожды делаў калісь, а хто багацей буў. Чаплін. СУВО'ЙКА ж. Сувой. Табе, мамка, да новойкі, а мне, мамка, да сувдикі (3 нар. песні). Ручаёўка. Уціранікаў две сувойкі. Куда ена іх дела? Цясны. СУВО'ЙЧЫК м. Сувой. Табе, мамка, усе новойчыкі, а міне усе сувбичыкі (3 нар. песні). Карпаўка. СУГЛСУБІСТЫ прым. Сутулы. Лук'янік просты буў, толькі худы да суглобісты. Ручаёўка. СУДЗЬБА' ж. Лёс, доля. Якая жытка, такая І судьба буде. Дзяражычы. Л Судзьби судзілась. Аб абставі
Дадатковыя словы
говбркі, лукянік, стугнуць, стужка, ступка, стусануць, стыдўль, стыкацца, стырчаць, стьідны, стўжак, стўпкі, сувбйчыкі, сувдйкі, сувойка, сувойчык, судзьбй, сўбар, ячі
5 👁