Дыялектны слоўнік Лоеўшчыны (1982). Т. С. Янкова

РАЗАРЭ'ННЕ н. Непакорнасць, непаслухмянасць. Харашэ жылі, не було разарэння ніякага, слухалі свекра. Дзяражычы. РАЗБА'ЛАВАЦЦА зак. Разбэсціцца. Я его сомога naбачу i скажу: не астаўляй ты деўкі дома, ена не буде вучыцца, ена ж ета так разбилуецца. Ручаёўка. РАЗБАРСА'ЦЦА зак. 1. Разуцца. Разденусь, разборсаюсь i тады шарую. Дзяражычы. 2. Раздзецца. Ну, давай, Сашок, разбарсайся да лажысь спаць, я табе ужэ наслала пасцель. Пярэдзелка. 3. перан. Стаць распушчаным, недысцыплінаваным. Вы ж его васпітуйце, а то ён без мене зусім разбарсаўся, деўкі. Пярэдзелка. РАЗБЯЗУ'ЛЕЦЬ зак. Разбэсціцца, стаць непаслухмяным. Разбезулелі деці І не слухаюцца. Пярэдзелка. РАЗВАЖА'ЦЬ незак. 1. Разважаць. Калі сядам удвох дай разважаем, де мы будам жыць у старасці. Бывалькі. 2. Угаворваць. А мой мілы п'е, гуляе, ён на мене не думав. Ой, як выйде за вороты, дак ён мене й асуджае, а як выйде у светліцу, ён мене разважае: па совесці, мая міла, разойдімася с тобой (3 нар. песні). Чаплім. РАЗВАРСА'ЦЬ зак. Разабраць, раскідаць. Буў парахлявы хундамент, дак якся деці его разварсалі дай уцеклі. Дзяражычы. РАЗВША'ЦЬ незак. Абясшкоджваць прымхі. Ена раздеецца i бежыць: І на лесі заўе, а то у нас на жыці заўе, а баба наша умела развіваць етые завіткі. Ручаёўка. РАЗВУЧЫ'ЦЦА зак. 1. Развучыцца. Я ужэ саўсім развучылася пісаць i чытаць, нічога не бачу. Казярогі. 2. Навучыцца. Я сама па сабе развучылася грамаці, ніводнага класа не кончыла. Бывалькі. РАЗГАВОФ м. 1. Размова. Уб еде да аб той адежы І разговору не нада весці. Дзяражычы. 2. Гаворка. Ета ены хапаюць наш разговор. Крупейкі. У усякум селе свой разговор. Ручаёўка. Разговор наш нікуды не подходіць: ні к каню, ні к плоту. Чаплін. РАЗГАВО'РЫСТЫ прым. Гаваркі. Коля, Коля, колісты, екі ты разговдрысты, калі б Коля не радня, палюбіла б я цебя (Прыпеўка). Вулкан. РАЗГРЭ'БШЫ мн. Заканчэнне вяселля. У сыботу гулялі, у неделю гулялі, а у панеделак — разгрэбіны, Ручаёўка. РАЗДЗЯВА'ЦЦА незак. Распранацца. Раздевайцесь зоз