прыстопніку, палі агарод. Пярэдзелка. Тамака у прыстопніку стаіць карзіна, нарві трусам травы. Чаплін. ГІРЫСТЬІРКНУ'ЦЬ зак. Прымацаваць. Палкай прыстыркнёш — i готова. Дзяражычы, Прыстыркні ты хіця брыж, а то саўсім атарвеш. Бывалькі. ПРЬІСЦІЛА'ЦЦА незак. Лажыцца пласт у пласт. Вот ворыва каратэ прысцілаецца, як красіва гледець. Дзяражычы. ПРЫСЫ'ПАЦЬ: усипаць да прысыпаць. Насварыцца. Я ему так добра усыпаў да прысьигау, што ён мо i сегодні шчэ помніць. Чаплін. ПРЫСЯГА'ЦЬ незак. Абяцаць. Тая ж, кажуць, прысегала Ганні, што на кеацеру зноў прыде. Бывалькі. ПРЬГТАЛАКА ж. Перакладзіна паіміж вушакамі дзвярэй. Прыталаку вельмі нізка у калідоры зрабіў, усе будуць іці i головой стукацца. Пярэдзелка. ПРЫТАНО'ЖЫЦЬ зак. 1. Змарыць, стаміць. От мене прытоножылі тые деці. Ены ее прытоножылі — деці ж: ена весноі/ приехала, дак була лучная. Дзяражычы. 2. Надакучыць, абрыдзець. Ты-мене прытонджыла ca сваімі уборамі. Бывалькі. ПРЫТВО'РУВАЦЬ незак. Прытварацца. Ена як конь здоровая, то ена прытвдруе: невестка прыеде, дак ена рукі абверне латкамі i нічога не буде рабіць. Дзяражычы. ПРЫТУ'ГА ж. Гора, бяда. Сыночак, мо табе екая прытуга буде. Бывалькі. Добрая прытуга пришла, шчо ён не мінуў мене. Дзяражычы. ПРЫТУЖЬРЦЬ зак. Пагараваць, патужыць. Хто умрэ, дак ена прытужыць да прыголосіць. Дзяражычы. ПРЫТУ'ЛА м. Прымак. У притули пошбу: свае бросіў большое, а пошоў у маленькае. Казярогі. Примака шчэ у нас прытулам называюць. Ручаёўка. ПРЫТУЛГЦЬ зак. Прычьініць, зачыніць. Давайце бо прытулще двер, а я зашчэплю. Дзяражычы. ПРЫТУ'ЛІІІІЧА н. Прытулак. Прытулішча саўсім не было б, еслі б ні. сын. Пярэдзелка. ПРЫХА'ТАК м. Памяшканне, прыбудаванае к дому (трысцен). Переа дом паставіў, а тады ужэ прыхатак рабіў. Ручаёўка. ПРЬГЦЕМКУ приел. Прыцемкам. Па селу ходяць, i ён пошоў прицемку. Ручаёўка. Вельмі пагана хадіць прицемку: ні дорогі не відна, нічога. Чаплін
Дадатковыя словы
весноіі, гірыстьіркнуць, пошбў, прйцемку, прысягаць, прытаножыць, прытворуваць, прытонбжылі, прытулііііча, прытўга, прытўжыць, прытўлам, прытўлішча, прьісцілацца
4 👁