ГІРАКАВЕПГАШНІ прым. Стары, даўні. Прынеслі той лён трапаць, a ён пракавёташні. ГІярэдзелка. Пракавёташные ігрушы у поддлі. Ручаёўка. ГІРАКАУТНУ'ЦЬ зак. Праглынуць. Божачка мой, кабан цэлага каменя пракаўтнуў. Ручаёўка. Пракаўтнуў i чуць не падавіўся. Пярэдзелка. ПРАКРАСІВЫ прым. Вельмі красівы. Мае сёстры луччые булі за мене: такіе ўдалые — красівые, пракрасівые, а я не такая ўдалая, я i маладая була неўдалая. Дзяражычы. ПРАМА 1 прысл. Прама. Пойдет прама да самай дорджачкі, а тады звернеш направа, там ягаднік i буде. Карпаўка. Во де ле маета, прама, іді. Чаплін. ПРАМА2 часц. Проста. Другі раз рукі заколоцяцца, прама абамлеваю. Дзяражычы. У грудях хлепешча, хлепешча, прама хванталам іде кроў. Ручаёўка. Прама умірала, спаць хацела. Чаплін. ПРАМО'ЧКА ж. Прамакатка. Падай мне тую прамочку. Дзяражычы. Прамочка — ета у нас на прамакашку говораць. Бывалькі. ПРА'НІК1 м. Прайік. Пранік у нас кажуць, ён такі дераўяны з ручкай. Ручаёўка. Пранікам б'юць па голдуках лёну, i сем'я высыпаецца. Чаплін. ПРА'НІК2 м. Пернік. Спечы пранікаў з медам заўтра. Ручаёўка. Томка, спасіба табе} столькі пранікаў ты мне прывезла. Пярэдзелка. ПРАНО'ЗАВАТЫ прым. 1. Праворны. Уедная, пронозаватая Таніна меншая деўка. Дзяражычы. 2. Пранырлівы. Такі ён прондзаваты: усюды у сего даб'ецца. Дзяражычы. Яе бацька буў прондзаваты, i ена такая: ужэ у Гомлі жыве, палучыла кварціру. Карпаўка. ПРАНЦАВАНЫ прым. Непаслухмяны, шкодны. А корова мая була пранцаватая: усе городы аббегае, ведро выб'е, як доіш. Пярэдзелка. ПРАПЬГШНЫ прым. Вельмі пышны. Ой, гордая да прапышная свашачка мая (3 нар. песні). Пярэдзелка. ПРАФАЗКА ж. Прарэзка. Матка паделала праразкі у штанах такімі малымі, што не зашпылщь гузікаў. Пярэдзелка. ПРАРАЗУ'МНЫ прым. Вельмі разумны. Матка була разумная праразумная. Ручаёўка. ПРАРА'МАК м. 1. Вузкая палоска лесу, зямлі. А тут кінам прарамак паміж дамамі. Пярэдзелка. У том пра
Дадатковыя словы
бюць, выбе, говбраць, голдў, гіракаутнуць, дабецца, нбзаватая, пракаўтнўў, пранозаваты, праразумны, праразўмная, семя
4 👁