Дыялектны слоўнік Лоеўшчыны (1982). Т. С. Янкова

ён паеде да перамарчыць тые гроши з маткаю i прыеде. Хату да корову предала, а гроши перампрчыла: абы на што аддала. Дзяражычы. 2. перан. Замучыць, давесці да згубы, загубіць. От перамарчыла мужика, а такі чалавек буў. Бывалькі. 3. Сапсаваць. Узялі брэдень, казалі аддадім — i не аддалі: перамарчылі брэдень, усё лета лавілі рыбу. Дзяражычы. ПЕРАМЕ'НА ж. Змена. Ву не знаіце, а к нам столькі ужэ парамён прыходіла купляць кортошку: адна толькі пойде, а гледіш: ужэ іде другая. Ручаёўка. ПЕРАМЕ'НКА ж. Змека. Чэраду пасе, папробуй без перамёнкі. Дзяражычы. Дачка приехала, дак мне перамёнка буде: калі за мене у колхоз на роботу сходіць. Ручаёўка. ПЕРАМЁТ м. Памылка пры снаванні красён. Учоры зрабіла перамёт у кроснах. Карпаўка. Гледі., снавала, снавала да перам'ёты наклала. Дзяражычы. Перамёты— не на той колок накладе, ніткі будуць хадіць усяк, адна з другой путацца. Ручаёўка. ПЕ'РАНЬ м. Пярун, гром. Шоб цебе пёрань асмаліў. Ручаёўка. Учорі у нас такі добры дошч ліў да пёрань як грохне, дак запаліў МарЧн хлеў. Чаплін. ПЕРАПЕ'ЧКА ж. 1. Хлябок. Пеклі калісь перапёчкі, да рэдка, старалісь астаўляць толькі на закваску. Первамайск. Маруся, ты не забудься выняць хлеб з печы, а io яерапёчка пераседіць. Карпаўка. 2. Праснак. Напечы перапёчак к абеду з пшанічнай мукі. Пярэдзелка. ПЕРАШСА'ЦЬ зак. Завяшчадь. Ена свае грошы перапісила на деўку, на дачку. Ручаёўка. Бралі за сына, нехай перапісуюць хату на мене. Чаплін. ПЕРАПЛА/У м. Параход. Былі раней пераплавы, а цепер параходы ходяць. Дзяражычы. ПЕРАПЛЫТНУЦЬ зак. Пераскочыць. Хто етую яму пераплыгне, той палучыць канхвету. Казярогі. Як плыгне, дак плот вышай галавы, не можа пераплыгнуць. Мохаў. ПЕРАПО'ЛЫ: пераполае поле. Поле, якое ніколі не апрадоўвалася. У етым годе i пераполае поле пойде у лад, дужа усе кінуліся за роботу. Пярэдзелка. ПЕРЕПУ'ЦЦЕ н. Гора, бяда. Сколькі було парапуццеў — i жыў астаўся. Дзяражычы. ПЕРАРВА'ЦЬ зак. перан. Аглушыць. Кошка занелась