Дыялектны слоўнік Лоеўшчыны (1982). Т. С. Янкова

ПАГАМАНЕ'ЦЬ зак. 1. Пагаманіць. Братавая з Pyчаёўкі i пагаварыць, i пагаманёць, i парагатаць була. Ручаёўка. 2. Загаварыць (ад хваробы). Калісь баба Ходора пагаманёла да спаліла майму деду рожу —- трохі палуччала. Ручаёўка. ПАГА'НА прысл. Кепска, дрэнна. Дак ёй жа пагана шукаць адной, п'яць раз ходіць у хату — i не найде. Дзяражычы. Пагана, як не умеет нічога рабіць. Ручаёўка. ПА-ГАНА'ЦКІ прысл. Не па-тутэйшаму, інакш. Ены гаварылі па-ганацкі: прыехалі з-пад Мінська. Ручаёўка. ПАГАНЕ'ННА прысл. Вельмі пагана. Паганённа ciраціне жыць. Бывалькі. Падплётку паганённа так плесці. Дзяражычы. Што ŭ казаць: паганённа було калісь бабам. Чаплін. Его паганённа так плесці. Пярэдзелка. ПАГАНЕ'ННЫ прымм Вельмі паганы. Я ж табе кажу: паганённы ён, не Хаді з ім. Дзяражычы. Паганённая матка була: такая скупучая. Казярогі. ПАГА'НЫ прым. 1. Паганы, кепскі. Я к ена паганая да, можа, негілюзная,, дак шкода хлопца. Дзяражычы. То паганая маладіца, ей не трэба памагаць. Крупейкі. Мост чэраз канаву такі паганы, што па ём страшка хад'щь, а не то што езд'щъ. Ручаёўка. // Неўрадлівы (пра зямлю). Такая паганая усадьба ета. 3 етай усадьбы нема нічога. Дзяражычы. 2. Дажджлівы. Што такая погода паганая. Трэйці день іде дошч. Карпаўка. Паганая погода— дажджлівая. Первамайск. 3. Дробны. Takie паганые корддплі ураділі: не спечэш драчоў. Бывалькі. ПА-ГАТО'ВАМУ прысл. На ўсім гатовым. Ужэ міне не рабіць: апастыла i атрабіла, па-готоваму толькі жыву. Дзяражычы. ПАГНА'ЦЬ зак. 1. Пагнаць. Вадалазнікаў пагналі шукаць его. Пярэдзелка. Матка нагнала пасць короў да пераброділа ржу. Дзяражычы. 2. Павезці на чаўне, баржай. Мы пагналі кортдплі у Гомель.— / ён гнаў.—/ ён пагниу i там здаваў Дзяражычы. ПАГО'ЩЬ зак. Вылячыць. Сухіе мазалі булі на нагах да такіе балючые, дак я погоіла іх салам з жоўчу. Дзяражычы. ПАГО'Н 1 м. Пагоня. / кінуліся усе у погон, да не дагналі. Ручаёўка. ПАГО'Н 2 м. Палоска зямлі. На выдуі там давай беднет селщца. Паставілі хаткі — на погонах тых. Погоны етые к саснеку булі. Дзяражычы