НАРА'ЗНА прысл. Па-рознаму. O-o бачыце, yce i наразна называюцца. Ручаёўка. НАФАСЦЕНЬ м. Нараст. Ета у маёй свахі нарасцень такі — горбік. Дзяражычы. Целя упалаf ногу вуламала, ужэ нарасні нарастаюць: калеку трудна папраўляцца. Ручаёўка. НАФАЧНА прысл. Знарок, наўмысна. У молдчнаю нарачна не заходжу. Дзяражычы. НАРВА'ЦЬ зак. 1. Нарваць. Нарві траву свінне. Бывалый. 2. Нагнаць. Нарве вецер дашчу. Ручаёўка. НАРО'ЖНІК м. Падстрэшак. Нарджнік — соломай напускаюць, франтон — шалёўкай. Карпаўка. НАРО'У м. Нораў. У усякага свой нарду: хто робіць так, хто так. Ручаёўка. НАРО'ШНЕ прысл. Знарок. Ены кажуць: мы ета загубил, не наройте паклалі. A самі ж ены наройте паклалі. Карпаўка. Нема пісем, дак ён нордшне паехаў шукаць ее у Лоеў. Ручаёўка. НАРУ'ЖАК прысл. Вонкі. Наружак выходіць. Дзяражычы. НАРУЛГЦЬ: нарулщь рулёў. Зрабіць дуру. Солі насыплем да вады наллем, да рулёў нарулім i едім. Ручаёўка. Я рулёў нарулю солодкіх да i ем. Дзяражычы. НАФЫ мн. Насілкі. Глежу: мерквеца несуць на нарах. Дзяражычы. НАРЬІ'ЦА ж. Шкоднік. Не трогай ноокніц, нарыца. Казярогі. НАРЭ'ЗАЦЦА зак. груб. Напіцца. Ен нап'ецца, дай кажа скрозь: «Нарэзаўся, дак галава баліць, трэба пахмеліцца». Ручаёўка. ЫАСАВІ'К м. Насавая хустачка. Памыю чэпец сабе i насавік абмыю. Дзяражычы. Палажы ему у карман насавік. Ручаёўка. НАСАДЗГЦЬ зак. Насадзіць. У городчыку насаділа усякіх цветоў. Вулкан. // Накласці. Як насадіць торху у срубу, дак у хаце жарка, нельга здержацца. Дзяражычы. НАСЕ'ДЗЕЦЦА зак. 1. Насядзецца. Я ужэ насёделась у вас, пара додому. Бывалькі. 2. Нажыцца. Я насёделась у деўках. Казярогі. HACE'HHIKI мн. Насенная бульба (агуркі, буракі). Багата було кортдплі, а цепер толькі насённікі асталіся. Дзяражычы. Парабіраем корддплі: насённікі асобенна, дробную свінням. Пярэдзелка. Насенне гуркоў не купля