Дыялектны слоўнік Лоеўшчыны (1982). Т. С. Янкова

КАРО'МЫСЛЫ мн. Вясёлка. Глянь, кордмыслы naвіслі. Пярэдзелка. KAPO'HKI мн. Карункі. Мар'я красівенна коронкі в'яжа. Дзяражычы. Навучылася красівенныя корднкі везаць. Бывалькі. Раней кружавы коронкамі называли Ручаёўка. КАРО'СЛІВЫ прым. 1. Карослівы. Цеперакі рэдка корослівые деці бываюць. Вулкан. 2. Чарвівы (пра бульбу). Ета кортошка кордслівая i заражОная. Ручаёўка. КАРО'УЧЫНА ж. Кароўка. Як у кого корбучына хорошая, дак есць i молоко, i масла. Чаплін. Памянш. кароўчыначка. К°рбучыначка була да прадалі. Карпаўка. КАРСЭ'Т м. Гарсэт. Карсэт — без рукавоў, на сем ці на девяць кліноў іззаду, корочай плацця, адеецца як бы халат. Бывалькі. У цэркві бачыла бабу у карсэце. Пярэдзелка. КАРТАПЛЯ'НЫ прым. Бульбяны. Давай напеком бёцаў картапляных. Дзяражычы. КАРТО'ПЕЛЬ м. Бульба. Прыехалі, дак у ее шчо,— адін кортопель, дай годі. Дзяражычы. Еты ужэ пастарэў кортопель, трэба его свінням аддаць. Ручаёўка. КАРТО'ПЛІ, КАРДО'ПЛІ мн. Бульба. Хазяйка укіне поўхунта м'яса у кортоплі ане у боршч. Дзяражычы. На усадьбі неважные кордоплі. Первамайск. Іді кордоплі вубірай. Чаплін. КАРТО'ПЛЯ ж. Бульба. Усю кортоплю акапаў. Первамайск. Нема сеголета кортоплі — не буде i сала. Чаплін. КАРУ'ЗЛЫ прым. 1. Закарэлы. Усе трапкі карузлые. Бывалькі. 2. Шурпаты (пра бульбу). То чарвівые, то к.арузлые кордоплі. Дзяражычы. КАРЦЕ'ЦЬ незак. Непакоіць, хацецца. Карц'щь ему зделаць што-небудь. Ручаёўка. Я к бы не умеў, дак І не карцёла б. Дзяражычы. КАРЫВО'Д м. Карагод. Паўёў деўку па вуліцы карывод вадіць. Пярэдзелка. КАРЫ'СНІЦА ж. Той, хто прыносіць карысць. Найду даіць сваю карысніцу. Дзяражычы. КАРЫ'ЦЦА незак. Пакарацца. Калі б здорбуе було, дак нікому не карыўся б. Дзяражычы. Татулечка родны, я табе каруся. Карысе ты, діця мае, чужой чужыне (3 нар. песні). Пярэдзелка