КАВА'ЦЬ незак. Кукаваць. Табе, мілы, зезюлечка штоб рана кавала (3 нар. песні). Пярэдзелка. Чуеш, як зезюля куё. Чаплін. КАВЯНЯ' ж. Качарга. Вазьмі, Грышачка, кавеню, выграбі жар з печы. Карпаўка. Кавенёй як трахнула na назе. Чаплін. КАГА'Л м. Трупа людзей. Іде кагал на машыну кабана класці. Ручаёўка. Нас увесь кагал астаўся. Пярэдзелка. КАДА' злучн. Калі. Када хлопчык узяўся, дак от naпапілі гарэлкі, аткрыта хрьісцілі. Ручаёўка. КАДА'СЬ прысл. 1. Калі-небудзь. Я кадась забегу к вам. Ручаёўка. 2. Калісьці. Кидась памешчыкі уладалі усім. Первамайск. Сейчас усе машыны, а кадась собою делалі усе: i малацілі, i талачылі, i валачылі. Ручаёўка. Кадась роботалі, oŭ, роботалі. Чаплін. КА'ЖАН, КА'ЖЬІН займ. Кожны. Шо ж ена папахаділа, кажын божын вечар хаділа, давала уколы. Дзяражычы. Кажан хоча жыць. Карпаўка. Шукае кажная пітання. Ручаёўка. КА'ЖДЫ, КА'ЖНЫ займ. Кожны. У кажнай сороццы була калісь ластаўка. Пярэдзелка. На кажду машыну чалавека саджалі. Чаплін. КАЗА': вадзіць казу. Калядаваць. У нас калісь ваділі козу: з песнямі хаділі па хатах, адін хлопец надеецца козою, танцуе, yce пеюць спецыяльные песні. Ручаёўка. КАЗА'Н м. Кацёл. Моткі красім у тых казандх. Дзяражычы. Казан — здоровы кацёл. Казан меду набралі. Пярэдзелка. Раней такіе булі вісокіе, нача чыгуны з дужкамі — казаны. Чаплін. КАЗАНЕЯЦ м. Кацялок. Наліла малака казанец да дала кіслага. Дзяражычы. КАЗА'ЦЬ незак. 1. Казаць. Я кагу ему: беры ее, ена деўка хорошая. Бывалькі. Тое кага: у колхозі добра жыць, той — на праізводсцві. Дзяражычы. Ена каа мне скрозь: прыяжджай. Крупейкі. Я ку: у мене дум поўная галава. Ты чуеш, шо ён каа. Ручаёўка. 2. Лаяць. Ты стоіш на ее так казаць, ты можыш на матку казаць? Неўстыдная ты, бессовесная, Саня столькі жыла — нічога не казала. Дзяражычы. КАЗАЧЫ'НА ж. Доўгі кажух. Казачына — кажух с авечак, тут ззаду зоборы, такая, як ото юпкі калісь бабы
Дадатковыя словы
кагў, кажды, кажны, кажьін, казў, кйдась, сорбц
5 👁