абы галава ее здёржыла. Дзяражычы. 2. Стрымаць. #/с на сваём езыку не здёржыш, дак на чужом век не. Первамайск. ЗДЗЕ'ЧНЫ прым. Тутэйшы. Ён наш здёчны, а роботау у Нікалаеві. Дзяражычы. Здёчные вучні на канікулы пойдуць. Чаплін. ЗДЗЯРЖА'ЦЬ незак. Вытрымліваць. Не здержае земля [х, ужэ не держыць земля. Дзяражычы. ЗДО'ЛЕЦЬ незак. 1. Змагчы, здолець. Я тады, як здолела, дак не мучылась, а цепер мучусь. Дзяражычы. Я не здолею хадіць, а другіе бегаюць шчэ. Бывалькі. Да ена ж годіць, а не здолее, дак начорта i жыць. Дзяражычы. На бо вукруці, сама ужэ не здолею: сілы нема. Ручаёўка. 2. Хварэць. Діця не здолее: заклала у горлі. Бывалькі. Навум дома: не здолее ён, печань баліць. Казярогі. Ці ета ты чого не здолееш? Што у цебе балщь? Чаплін. ЗДРОК м. Сляпень. А діцятачка, ета цебе, наверна, на лузі здракі паабгрызувалі. Казярогі. ЗДРЫКАВА'ЦЬ незак. Гізаваць. Еслі коровы здрыкуюць, \x не удержыш. Чаплін. ЗЕЛЯЗЕ'НЬ м. Качар. Усе му кажам зелезёнь. Pyчаёўка. ЗЕЛЯЗЕНКА ж. Селязёнка. Ена говорыць, што у ее племенніка зелезёнка баліць. Ручаёўка. ЗЕЛЯЗЯ'НКА ж. 1. Металічны прадмет. Адкуль ты прыпер етую зелезянку? Бывалькі. Зелезянкай адбіў Паўлік пальцы на назе. Казярогі. 2. перан. Здаравяка. Матка шчэ жыве, зелезянка такая. Зелезянка — як зелеза крэпкая, багата жыве. Дзяражычы. ЗЕЛЯНКЁ мн. Недаспелыя галінкі лёну. Зеленкі npaкідаюцца у лену. Казярогі. j3E'PHE н. Зярняты сланечніку. Насыпала поўны pyкаўчык семечак i зёрня. Дзяражычы. ЗЕФНЕТЫ мн. Зярняты гарбузоў. Летась булі зёрнеты, дак ена натаўчэ да есць, a сёлета пагарэлі гарбузы дажа на пні. Дзяражычы. Насадзім гарбузоў, зёрнеты пасушым, дак Ecin паесць. Казярогі. ЗЕУ м. Прамежак паміж ніткамі асновы, праз які праходзіць чаўнок. Спачатку зеў буў малаваты, a послі паладілась усе. Дзяражычы. Чогось паганые зёвы у аснове, плутаецца што-та. Пярэдзелка. ЗЖАЛЯЗНЕ'ЦЬ зак. Адубець. Зжалезнёў увесь i ceдіць на морозі, іді у хату. Пярэдзелка
Дадатковыя словы
ephe, здб, здблее, здблею, здзечны, здзяржаць, здрыкаваць, зелязень, зелязянка, зжалязнець, робб
4 👁