сіла, не знаю, у екі бок кінуцна: тады на дорожачку збілася. Бывалькі. ЗБІЦЬ зак. 1. Пабіць. Хто цебе збіу так? Чаплін. 2. Знішчыць. Тутака було селітча, клены булі, ліпы балышушчые, а цепер нема: вайна усе збіла, зглуміла. Дзяражычы. 3. Зрабіць. Трэба печ на зіму збіць. Бывалькі. Му б у л i збілі печку за тые гроты. Дзяражычы. 4. перан. Звесці з правільнага шляху. Ета міне Александраўна збіла: я ж пажылая, а без рукавоу пашыла кохтачку. Дзяражычы. А Зб'щь з панталыку. Збянтэжыць, заблытаць. Хіба ж той Вщя не саб'е ее с панталыку? Казярогі. ЗБЛАТАСЦЩЬ зак. 1. Выманіць. Зблагасціла да i не аддаеш, захавала ее цацку. Дзяражычы. 2. Выбавіць, лдправіць супроць волі. Ее у ночы схваціла, а ена ее золагасціла у больніцу. Дзяражычы. ЗБОК прысл. Збоку. Толькі сцежачкі тудою збок i тудою збок. Ручаёўка. ЗБРЫСЦІ' зак. Сысці з двара. Ета ж котка не дае ему ссаць, дак уцекае, весь зорыдё котка. Дзяражычы. ЗБЫТ: не даць збыту. Не даць спакою. Табе б збыту не дала, калі б ена не була у хаці. Первамайск. ЗББІЦБ зак. Спасці (пра ваду). Мо вада збуде, тады будуць прынімаць. Дзяражычы. ЗВА'ЛАШЫЦЬ зак. Скастрыраваць. Звалатьщъ ане сцысцщь барана ане казла — усероуна. Дзяражычы. Я свойго козліка звалатыла — буду рэзацъ. Крупейкі. ЗВАЦЬ незак. Клікаць. Малаціць, дак его не завь, абу толькі му восець наставілі. Дзяражычы. Усеадно па ім'ю завуць. Казярогі. Раней звалі весну. Бывалькі. ЗВЕРАДЗІ'ЦЦА, ЗВЯРЭ'ДЗЩЦА зак. Натрудзіцца. Дак ужэ не зверадьлася тая унучка, тто памыла мост, Не зверэдісся ты, як прыжонш корову. Ручаёўка. ЗВЕ'СПДЬ зак. Зважыць. Звёсілі: тэсць пудоў було у той капе. Первамайск. ЗВЕ'СЦЕ н. Вестка. Лагіб без звёсця. Первамайск. ЗВО'ДЧЫНА ж. Зводныя дзеці. У мене немашака чужой семЧ — звддчыны, а свая сем'я. Дзяражычы. ЗВО'ЛЩЬ зак. Пажадаць. Не зволіла поудесятка еечак даць. Ручаёўка. ЗВСУШЧЫК м. Рамізнік. Звошчык, паедам скарэй. Мохаў
Дадатковыя словы
збрыдё, збщь, звалашыць, звбліла, зверадзіцца, звеспдь, звесце, зводчына, зволщь, звярэдзщца, сабе, семя, імю
4 👁