Дыялектны слоўнік Лоеўшчыны (1982). Т. С. Янкова

 ◀  / 433  ▶ 
боці. Бывалькі. 2. Вінаваты. Я бегала к тым людям, которые міне дбужны булі. Вулкан. ДО'УЖЬІК. м. Даўгунец. Велікі лён — дбужык. Пярэдзелка. ДО'ЧАЧКА ж. Дачушка. Схаді, дочачка, у магазін, хлеба прывезлі, купіць трэба. Ручаёўка. ДОІІІЧ м. Дождж. Такі дошч іде, я вумак, як хлюшч. Вулкан. Мене сегодні атхлярыў дошч. Дзяражычы. Дашчи i восень мала дала. Казярогі. ДО'ШЧАЧКА ж. Прыстасаванне, пры дапамозе якогa фуюць кросны. Ддшчачкі етые не даюць ніткам nyтацца. Чаплін. ДРАБІ'НА ж. Лесвіца. Драб'ша вунь каля хлева стаіць, штоб наверх лазіць. Чаплін. ДРАБКО'ВЫ прым. Кускавы. Драбковы сахар прывезлі у лаўку. Пярэдзелка. ДРА'БЛЫ прым. Пусты ў сярэдзіне (пра рэдзьку, радыску). Месечка калі пераседіць, то ena становіцца драблая, нікудышняя. Ручаёўка. ДРАБО'ЧАК м. Драбочак. Цукар мая Маня узела: па два драбочкі у бумажцы, увертана нача у коробаццы. Пярэдзелка. ДРАБЫ' мн. Яслі. Не даваць піць, а палажы сперва сена у драбы. Пярэдзелка. ДРА'ЗКА ж. Трэска. Дразак пасабірай. Стружкі, як стругаюць доску, а так дразкі у нас кажуць. Ручаёўка. Іді нашчапай дразак. Чаплін. ДРАМА'ЦЬ: драмаць ходзячы. Быць вельмі слабым. Дядна умерла, а Ходора дрэмле хддячы. Дзяражычы. ДРА'ПКА 1 ж. Матыка. Грады, драпкай пройдет сегоднК Казярогі. ДРА'ПКА2 ж. Вяроўка, на якой вісіць калыска. Падвесные калыскі булі, абшывалісь полотном, у дераўянай діця можа забіцца: драпкай зачэплюецца калыска. Ручаёўка. ДРА'ЧКА ж. 1. Тарка. Падай драчку, таранікаў натарым. Чаплін. Трэба драчку купіць, рэзіну клеіць. Чаплін. 2. Ручныя жорны. Колас я додому прынесла, дак поўпуда було, а тады на драчку да помолола да хлеба напекла. Дзяражычы. 3. Драчка (у цеадяроў). Драчка трошкі загнутая, ведет па ніжнему дераву, захватуеш верхнее, килі прыдерэш, дак ены шчыльна прылегаюць. Ручаёўка
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

дашчй, дбчачка, дбўжны, дбўжык, доужьік, дошчачка, драблы, драбша, драбіна, дразка, кйлі
2 👁
 ◀  / 433  ▶