ПЕ'КУР p. -a, мужч. Птушка Capella gallinago L. Песню пекура перадаюць так: Пёку, пёку, салоху сьпёку, бе-ге-ге (або: бі-гі-гі)! Кл. Параўн.: у руск. мове бекас; бакис. Заг. Карэл. р-на. Баранчык божы ў паднябессі Бляе маркотна над балотам, як бы шукае ён каго там, i гэта смутнае бляянне ў цішы балот у час змяркання на сэрцы жалем аддаецца. Я. Колас; беларускае прозвішча Пёкур. ПЕРАБА'ВІЦЬ -ўл-ю, -в-itu, перахзаконч. Перавезці (праз балота, праз раку). А трэба ж пярабавіць тое сёно. Hi скідаць жэ яго за ракою ў стог. КЖ ПЕРАДНАВА'ЦЬ -ў-ю, -ў-еш, неперах законч., ад днаваць (гл.). Мы ў блакаду раз пяраднавалі пац самым носам у нёмцаў. Як застраляюць над намі! Ото страшна было! Але затое ні шукалі. Добра пяраднавалі. Пас. Я. К. Мы й надумалі: пераднаваць, а ўночы гайда ацьсюль. Сл. ПЕРАЗ прыназ. Праз, дераз (ужываюдца i праз, цераз). Мігнуў нёхто л[е] вакна, а тагды пярас плот. Кл. Перэз плот удекала. Ой, едзь, Яську перэз тры селе. М. Federowski. Lud białoruski... Warszawa, 1936. ПЕРАЛА'З p. -у, мужч. Мясціна ў высокім плоде, дзе можна пералазіць. Кл. Сусёд блізко, й да яго пяралаз нізко. Глуск. ПЕРАЛЕ'ЖАНЫ дзеепрым. ад пераляжиць. Прымудь усякі, лётась пяралёжанаго лёну завёзьлі машын п'яць. Кл. Крыха таго лёну й той п[е]ралёжаны. H. ж. ПЕРАПАРАВА'ЦЬ -ў-е, (буд. ч.)} -а-л-а (.прош. ч.), неперах., законч. Ужываедца ў
Дадатковыя словы
бакйс, жйць, мігнўў, надўмалі, перабавіць, пералежаны, перапараваць, пяць
9 👁