Дыялектны слоўнік (1970). Частка 3. Ф. М. Янкоўскі

 ◀  / 173  ▶ 
дзве баразны адкідаюцца адна насуйраць другой. Картоплі ў роскідку (гл. роскідка) ні гадзіцца, серадз загона пустое будзе, будам араць усклад. Кл. СКЛАД 4 p. -у, мужч., * множн. склады. Склад (памяшканне). Зь яё зрабілі склад. Кл. СКЛАД5 p. -у, мужч., множн. склады. Малое, ў школу ня ходзіць, a ўжэ й бэкая па складох. B. СКЛАДА'НЧЫК p. -a, мужч. Ножык-сцізорык. Параўн.: у руск. мове складной ножик. Дай мне складанчыка. Я табё ні шкадаваў свайго, а ты свайго складанчыка ні даёш. Паnpócim i ты. Дам я што!.. Пас. Я. К. А ў кнізе чытаў: сьцізорык. Кл. СКО'УЧАНЫ дзеепрым. ад скоўчыць. Гл. коўчыць, пакдучыць, скдучыць. Думай ты! Увёсь-усёнькі лянок скоўчаны! Хіба ето pćзум? Распуста. Кл. Уся канюшына скбучана. Пас. Я. К. СКО'УЧЫЦЬ -у, -ыш, перах., законч. Гл. коўчыць. Ці ж лад? Ці ж парадак? Разьдзёўся б i лёг. А то й пасьцёль скоўчыў, i адзёжу ўсю скбучыў. Бачыш, скбучаны піжак, што пажаваны ўвесь. Кл. СКО'ЧКА p. -i, жан. Расліна Sempervivum soboliferum Sims. Кл. Параўн.: скочка. Шэм. Слуцк. р-на; рэпа. Купа Мядз. р-на; котка, множн. коткі. Пуст. Докш. р-на. Назва скочка звязана з тым, што пры размнажэнні ад адной расліны як бы «адскоквае» другая. У нас скочкамі магілы апсаджваюць. Кл. Ці бо цьвітуць скочкі? Кл. Mo' c паўгоду вісёлі гіац стольлю. A зьняў — сядно (усё адно) што ўчорэ прынёсьлі тых скочак c кладоў (могі
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

бўдам, бўдзе, лянбк, пакдўчыць, распўста, рбскідку, скбчкамі, скбўчана, скбўчаны, скбўчыў, скдўчыць, скоучаны, скоучыць, сьцізбрык, тўць, ўчбрэ
5 👁
 ◀  / 173  ▶