дзверы). 2. Ветлівае. Правесці (каго-небудзь) (правесці—няма). Зачыні, сынок, задзядзькам дзьвёра. Кл. ЗАЧЫРЫ 'ЦЬ (зачырыць) -p-y, -р-ыш, непераходны, законч. тр. ад чырыць3 (гл. чырыць3). Тут каб крыгаю (гл. крыта1 ў выпуску 1959 г.) зачырыў, то карасеў набраў бы. Кл. ЗАШЛАКАТА'ЦЬ (зашлакатаць) -ч-у, -ч-аш, пераходны, законч. тр. ад шлакатаць (гл. шлакатаць). 1. Пачаць шлакатаць. Kyi. 2. Знясіліць шлакочучы, зашчыкатаць, заказытаць, заласкатаць. Кл. ЗА'ШМАРГАМГл. зашмаргам у выпуску 1959 г. Параўн.: засмаргай. Голдава Жалудоцкага раёна. ЗАШЧЬГТАК (зашчытак) -тк-у, мужч. Будаўнічае. Збітая з дошак сценка ад папярочнай сцяны да страхі; зашчыткаў — два. Кл., Сл. У гэтым значэнні—задок. Гл. таксама закот. ЗБАНЬ (збань) -н-я, мужч. Збан. Хал. ЗБІЦЬ1 (зьбіць) -ю, -ёш, пераходны, законч. тр. Збіць. Хал., Кл., В. ЗБЩЬ2 (зьбіць) -ю, -ёш, пераходны, законч. тр. Сцерці пасевы. Цялятамі зьбілі аўёс. Кл. ЗБРЫДЧА'ЛАЕ (зорыджчалае, зорыччалае) прыметнік. Ужываецца з назоўнікам малако. Збрыдчалае малако—такое, якое толькі пачало кіснуць, нясмачнае i нястраўнае. Кл., Глуск. ЗБРЫДЧА'ЦЬ1 (зорыджчаць, зорыччаць