ваты, а Толя танклявы й стройны, адным словам красав[е]ц. Барб. ТАПСУЛЯ (таполя) -л-і, жан. Назва расліны (Populus nigra). На татюлі буслы. Таполі пазразалі. Пас. Янкі Купалы. ТАРАБАЯШДЬ1 (тарабаніць) -н-ю, -н-іш, непераходны, незаконч. тр. 1. Аднастайна грукаць, етукаць, напрыклад тарабаніць па частаколе—ідучы, трымаць палку так, каб канед яе стукаў па калах частакола; тарабаняць колы. Кл. 2. Тарабаніць языком—па-пустому, многа i громка гаварыць. Хал. ТАРАБА'НІЦЬ2 (тарабаніць) -н-ю, -н-іш, пераходны. Абыякава, неахайна валачы, цягнуць, везді (шго-небудзь) з грукатам, каб (штонебудзь) бразгала. Кл. ТАРБАХВА'Т (тарбахват) -т-а, мужч. Злодзей, рукаты (гл. рукаты ў выпуску 1959 г.) чалавек. Глуск. ТАРКАВА'ЦЬ (таркаваць) -ку-ю, -ку-еш, пераходны. Мне мама таркуе моркву. Кл. Гл. чухлаваць. Хіба картоплі таркуяце? У хлеб? Пас. Янкі Купалы. ТАРКАНУ'ЦЬ ( таркануць) -н-ў, -н-ёш, пераходны, законч. тр. Крануць (каня лейцамі). На вашага каня ні трзба пугі, толькі таркані лёйцамі—й пашоў; гразь ні гразь, пясок ні пясок—ідзё. Пае. Янкі Купалы. Параўн.:—Пара ехаць!—схамянуўся Алесь i, сеўшы на каня, таргануў за повад. Пятрусь Броўка, Калі зліваюцца рэкі, Міінск, 1957, стар
Дадатковыя словы
кў-еш, кў-ю, мбркву, пўгі, тарканўць, таркўе, таркўяце
7 👁