кшталт марлі). Сітавая (сітава) бручка, рэдзька — друзлая, вялая бручка, рэдзька. Сітавы дуб— друзлы, рэдкі дуб. Кд. СГТНІЦА (сітніца) -ц-ы, жан. Хлеб з пытляванага жыта, сітны хлеб. Кл., Глуск. СК А 'Л ІЦ Ц А 1 (скаліцца) -ішся, -іцца, незакош. тр. Смяядца. Кл., mac. Янкі Купалы. СКА'Л ІЦ Ц А2 (скиліцца) -ішся, -іцца. Прыплюшчваць вока (*вочы), глядзедь прыплюшчанымі вачыма. Кл. СКА'ЛКА (скалка) -лк-і, жан. Кружочак расплаўленага тлушчу (y крупніку, на вадзе ці інш.). Без скалак смаку не пытай (арф.). Глуск. У перагоне скалак, [е]к ад быка малака. Сл. Параун.: свечка (капуста, тлустая, ашсьвёчкі стаяць); скалка—крэсіва, каменьчык, якім высякаюдь іскры. Саламір'е Полацкага раёна. СКАЛЬ (скаль) -л-і, жан., зборны. Пчолыразведчыкі, якія выбіраюдь сабе новае месда перад раеннем. Пас. Явкі Купалы. Ля вульля скаль скалюе. Кл. СКАЛЯВА'ЦЬ (арф.) -ю-е, непераходны, незаконч. тр. Шукадь, выбірадь (.пра пчол, новае месда перад раеннем). Ля вульля скаль скалюе. Кл. Параўн.: заскалідь, заскалідда (гл. заокаліць, заскалідда). СКАПА'ЦЬ (скапаць) -а-ю, -а-еш, пераходны, законч. тр. У тым жа значэнні (i побач), што выкападь (бульбу, буракі, моркву). Свае картоплі скапаю, тагды й вам падмату. Пас. Янкі Купалы
Дадатковыя словы
саламіре, скаляваць, скйліцца
4 👁