яму, баладіну. Трэба гащць. Кл. 2. Многа i бескарысна дапамагаць матэрыяльна (прычым дапамога не паляпшае справу таго, каму дапамагаюдь). Гаціў, гаціў, i ўсе прапало, ні кончыў (вучыдца), тупы вёльма. Барб. ГІЧ (гіч) жан. Ужываедца побач з надіна (гл.). Гіч добра, a картоплі дробные. Барб. Параўн.: Гічанамі пуза ўздута. Я. Колас. ГЛЁ'УКА (глеўко, глёўка). Глёўка—многа вільгаці ў Глебе. На палянцэ йшчэ глёўко, рано арадь. Кл. Там глёўка было, мы.кінулі, ні apaлі. іКл. Параўн.: глёўка. Слудкі раён. ГЛЁ'УКІ (глеўкі). 1. Ужываецца з назоўнікам хлеб. Глёўкі хлеб —- нявыпечаны хлеб. Д ала нёйкаго глёўкаго (хлеба) кавалак c кіло. іКл. 2. 3 назоўніікам поле, зямля (y значэнні глеба). Параўн.: глёўка (гл.). Глёўкае поле. Глеўка з[е]мля.!Кл. Глёўкае поле—вільготнае поле. ГЛУМГЦЦА (глуміцца) -млю-ся, -міш-ся. Зваротная форма глуміць (гл.). У значэнні здзекавацца, зніеважаць чэсць чалавека. I ні жыві зь йім, хіба мало наглуміўса? Кл. ГЛУМГЦЬ (глуміць) -млю, -міш, пераходны. Псаваць, пераводзіць што-небудзь. Наштб глуміць дошку? Хал. Саглумілі такіе лоткі, Барб. Глумідь людзей — знішчаць, калечыць людзей. Багато людзёй (нямедкія акупанты) паглумілі. Хал. ГЛЯ'К (гляк) мужч. Гаршчок з вузенькім горлачкам. Вадётаму гляку імо дваддадь гадбу. Кл. Параўн.: укр. глечик (глэчык