БЕ'ЖКІ (бёжкі). Бяжком. А ты бёжкі, той нагоніш. Кл. БЕРКУЛЁ'З (беркулёз, бяркулес) мужч. Туберкулёз. На бяркулёс хворы. Вільча. У йіх беркулёз. Кл. БЕСПЕР АСТА'НКУ (б[ё\сыгярастанку). Бесперапынна, безупынна. Ідзё дож б[е]сьпярастанку. Поб. Ей мажэ бесыіярастанку дзень чы~ тадь. ОКл. БІЗУ'Н 1 (бізун) муоюч. Рачная расліна, сітнік. За бізун зачапіўся кручок (вудачка). Барб. БІЗУ'Н '2 1. Бізун. 2. Пераноснае: чалавек, у якога няма ніякіх матэрыяльных каштоўнасцей, вельмі бедны, ён такі бізун буў, а сыны бач як сталi жыць? Голы як бізун. iKл. БІЗУ'ННІК (бізуньнік) зборны ад бізун \ мужч. Бізуньнік па ўсёй рацэ расьцё. У бізуньніку акунька зловім, акунь любіць у бізуньніку. К л. БІКЛАТА (біклага, буклага) жан. Судзіна на вадкасць (ваду, гарэлку), па будове — маленькая бочка. Біклага вады іна дзень. A ў нас дзьве буклагі. Кл. А дзё ваша біклага? Пае. Янкі іКупалы. Параўн.: баклага. П. Пестрак, Cyстрэнемся на барыкадах, 1954, стар. 47. БІКЛА'ЖКА (біклажка i буклижка). Памяншальнае ад біклага (буклага). Кл. Параўн.: бутлашка. Пярэжыры Радашковіцкага раёна. БГЛА (быо) ніяк. Гладка абструганая
Дадатковыя словы
акўнь, бежкі, буклйжка, бізуннік, бізўн, бізўнь, бізўньнік, бізўньніку, нагбніш
16 👁