Дыялектны слоўнік (1959). Частка 1. Ф. М. Янкоўскі

 ◀  / 232  ▶ 
У МО УНЫ Я А Б АЗ НА ЧЭНН! / СНАРАЧЭННI У слоўніку выкарыстана спрошчаная транскрыпцыя. Перад галоснымі а, о, у, э мяккасць папярэдніх зычных абазначаецца Лотарам! я, ё, ю, е, г. зн. як i ў арфаграфічным пісьме (лялёе, санячкі); мяккаець зычных перад зычнымі i на канцы слова абазначаецца мяккім знакам (сьвіціцца, жыцьмуць, расьці, сьню, зьехаць, сьпісаць); зычны j абазначаецца літараю ŭ толькі перад i, на канцы слова (май) i перад зычнымі (стдимо). Літараю 6 абазначаецца «закрытае» о; літарамі э i ё абазначаецца э (е) «закрытае». Галосныя о, э (е) ужываюцца пад націскам, i таму націск на іх не ставіцца (абёдалі, рэзалі, навойка); падоўжаныя мяккія зычныя абазначаюцца падваеннем літар з мяккім знакам паміж імі (жололю) l; літара е ў квадратовых дужках абазначае гук е, набліжаны да я (а)} пасля мяккіх зычных; літара э у квадратовых дужках аба3Hanąe гук э, набліжаны да а, пасля цвёрдых зычных: чыта[ё\, пш[э]; 1 Для практычнага карыстання абазначэнне мяккасці мяккім знакам (ь) лічу зручнейшым за абазначэнне значком', параўн., напрыклад, спіц', молл'у i сьпіць, мольлю
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

жолб, моллу, стдймо
27 👁
 ◀  / 232  ▶