Дыялектны слоўнік (1959). Частка 1. Ф. М. Янкоўскі

М У 'СЩ Ь» ЗА ВУХА У К У 'С ЩЬ (арф.). Глуск. НА В А Д У ' ІС Ц Е (хадзіць). Гнаць плыты. Любіў на воду хадзіць. Хал. На воду хадзіў. Зуб. НА В О 'К А У С К Щ А 'ЦЬ (арф.). Кл. Н А В У 'К У ЗА П Л ЯЧ Ы 'М А Н Е Н О 'СЯ ЦЬ (арф.). Вільча. Н А Г У Л Я Й С Я, ЯК НА П Е 'У Н Е В ЫМ В Я СЕ'Л Л І. Нагуляўса, [е]к на пёўнявым в[е]сёльлі. Зуб. НА Д З Е 'НЬ ЗА Й М А 'Е Ц Ц А (арф.). Часіны світання, пачатак світання. Кл. Н А Е 'Д К У, Ш ТО (ЯК) 3 РА 'К У (арф.). Кл. НА ЕХ (ЦЯБЕ, ВАС) Л ЕХА! Rac., Зуб., Кл. Н А М А Н Е Ц Ь, Ш ТО I У К А РО 'Б К У НЕ ЗБЯ РЭ'Ш, Наманіў, што й у каробку ні зьбярэш. Кл. Н А Р А Б К ЦЬ КАЛАТУ'Ш Ы. Калатушы нарабілі, што й ні разабраць. Сл. Гл. калатуша. Н А Р А Б Г ЦЬ К РЫ 'К У (арф.). Кл. Н А Р А Б Е ЦЬ Ш К О 'Д Ы. Пастухом працаднёў назьнімалі, што шкоды нарабілі. Байл. Н А Р А Б Е Ц Ь ПО 'ГА Л А СКТ А наштб нарабіў погаласкі на ўвесь сьвет? Пас. Янкі Купалы. Гл. погаласка. Н А СК О 'Р Ы М ЧА 'С Е. Штоб на скорам часе, то й атратавалі б. Кл. Н А С Т Р А С Е ' В АЛ А 7 П А 'С В Щ Ь. Рбзуму, што ў тагб, што хацёў на страсё вала пасьціць. Кл. НАУСКЛ АДАЛ ДЬ ПА К АУН ЯРЫ ' (арф.). Набіць. Што i наўскладаць у каўнер. Кл. Гл. наўскладаць у каўнёр. Н А У С К Л АД А 'ЦЬ У К А У Н Е'Р. Набіць. Кл. Гл. шаўскладаць. Н Е ВУЧЬЕ К У Л Ь ГА 'Ц Ь: I ТАК Н О 'П БАЛ Я 'Ц Ь (арф.). Пас. Янкі Купалы