Слабко ўсдіснуў снапы (на возе). Н.-Андр. Слабко абуўса, трэба йшчэ анучу адну, ато мазалі натру. Кл. СЛА'ВКІ (слабкі). Слова гэта сустракаў не толькі на поўдні Беларусі, a i на паўночным усходзе — у Мсціславе. Слабкі — які дрэнна трымае, трымаецца, слабкі — не тугі, свабодны. Шукай другое банькі (гл.), бо ётые абёдзьве слабкіе. Кл. Пацьдісьні папружку (гл.), сынку, а то слабка, шчэ загубіш бёгаючы. Пае. Янкі Купалы. Адну зіму панасіла й слабкі(е) сталі (гумовыя подвязкі). Хал. іСМАЖО'ННКІ (смажонікі). Смажаная бульба. Люблю смажонікі. Вольн. Смажонікамі частавацьму. Кл. СМ ЕЛ Н ІК (сьмётнік i сьмётнік) мужч. Meeца ў дварэ, дзе высыпаецца смецце. На сьмётнік вукінь. іКл. Параўн.: Куча сметніку ляжыць. Я. Колас. СМЯТА'НННК (сьмятаньнік, сьм[ё\таньнік). Неадабральнае. Лізун; слабы на здароўе пястун. C такім сьмятаньнікам борацца німа чаш. Пае. Янкі Купалы. У камсамольцы такіх сьмятаньнікаў ні нада. іКл. СНЯГУФ КА (сьнягурка, сьн[е]гурка). Ciнічіка, сіньдзік (гл.). Сьнягурка—ёта пташачка, бывала наша баба па сьнягурц[э] пазнавала, калі сьнёгу чакаць. 1Кл. ОО'НЕЧіКА (сонячко, сонячка). Сонейка. 3 суфіксам -ейк—рэдка, часдей з -ечк. Сонячка схавалася. Вайд. Сонячко брыдзё. Кл
Дадатковыя словы
абўўса, аднў, анўчу, вўкінь, загўбіш, натрў, оонечіка, папрўжку, славкі, смятанннк, сьн[е]гўрка, сьнягўрка, сьнягўрка—ёта, сьнягўрц[э, ісмажоннкі
3 👁